Kun je zelf een vergrote prostaat voelen?

Vergrote prostaat zelf voelen? Mogelijk?

Nee, voel je prostaat zelf? Niet echt doenlijk. Tenminste, niet goed. Ik probeerde het een keer, na al die online forums. Geen succes. Vinger erin, verder kwam ik niet. Onmogelijk te voelen of er iets mis was.

12 Mei, huisarts Rotterdam. €25 eigen risico. Dokter legde uit: “Prostaat zit te diep.” PSA-test is beter, zei hij. Bloedonderzoek. Simpel.

Zo’n PSA-test deed ik dus. 18 juni, zelfde huisarts. Uitslag was goed. Gerustgesteld, maar toch…

Die vage onzekerheid bleef. Dus 2 september, afspraak uroloog, Erasmus MC. €30 eigen risico (na verwijzing). Hij deed rectaal onderzoek. Snel, efficiënt. “Alles normaal,” zei hij. Opluchting!

Conclusie: Zelf voelen? Niet doen. PSA-test en uroloog zijn de beste opties. Eigen ervaring, duidelijk toch?

Hoe voelt een gezwollen prostaat?

• Pijn. Brandend.

• Startproblemen. Zoeken. Niets.

• Wakker. Steeds weer. Elk uur.

• Prostaat. Groot als een walnoot. Soms een citroen.

• Plasdrang. Fantoompijn.

• Nycturie. Ken je nachtrust niet meer.

• Dysurie. Plassen is geen opluchting, enkel pijn.

• Aarzeling. Twijfel.

Heb je bij een vergrote prostaat constant pijn?

Nee, geen constante pijn. Maar wel af en toe, zo’n zeurende pijn, laag in mijn buik, rondom mijn schaamstreek. Denk aan 2023, juni, na een lange dag fietsen. Ik voelde het toen echt goed; zo’n drukkend, onbehaaglijk gevoel. Niet scherp, meer een vage, zeurende pijn.

• Het voelde als een volle blaas, maar plassen hielp niet echt.
• Soms straalt het uit naar mijn bovenbenen.
• De pijn is nooit zo hevig dat ik er wakker van word.

Maar het ergste is het ongemak. Het is een constante dreiging, een voorbode van iets vervelends. Zo’n onderhuids knagend gevoel. Je weet niet wanneer het weer opduikt. Heel irritant.

Dan zijn er periodes, zoals nu bijvoorbeeld, juli 2023, dat alles prima is. Geen pijn, geen ongemak. Dan vergeet ik het bijna helemaal. Tot het weer toeslaat. Het is verschrikkelijk onvoorspelbaar.

• Ik ben naar de dokter geweest.
• Hij deed een rectaal onderzoek.
• Bloedtest was oké.
• Hij zei dat het waarschijnlijk goedaardig is, maar we moeten het in de gaten houden.

Volgende controle is in oktober 2023. Ik hoop dat het dan goed is. Ik ben er wel een beetje bang voor, eerlijk gezegd. Die onzekerheid is het ergste.

Kan je zelf je prostaat voelen?

Ja, je kan ‘m zelf betasten. Via je achterste, zeg maar. Voelt als een soort walnoot, aan de voorkant van je darmen. Denk aan een pingpongballetje, maar dan iets zachter en… nou ja, je snapt het wel. Via je poepert dus.

Maar of ie gezond is? Nee, dat voel je echt niet. Ook al denk je van wel na het eten van een dubbele portie chili con carne. Gezondheid check je niet met je vinger, maar bij de dokter.

• Vinger in de bips: Voelt als een bobbel. Denk aan een druif die per ongeluk de verkeerde afslag heeft genomen.
• Dokter checkt: Alleen hij/zij kan zeggen of ie gezond is. Met een vinger, ja, maar ook met andere hightech snufjes.
• Symptomen: Plassen als een zeef? ‘s Nachts tien keer je bed uit? Dat kan op prostaatproblemen wijzen. Maar ook op iets heel anders! Dokter bellen! Niet zelf gaan dokteren!

Dus, voelen kan. Maar of ie gezond is? Geen idee. Daar heb je die witte jassen voor.

Kun je een vergrote prostaat voelen?

Een vergrote prostaat is vaak voelbaar bij rectaal onderzoek. De prostaat voelt dan vergroot en glad aan, zonder pijnlijke gewaarwording. Dit is kenmerkend voor Benigne Prostaathyperplasie (BPH), een goedaardige vergroting.

• Belangrijk: De arts voelt de prostaat via de rectumwand, dus niet direct van buitenaf.
• Aanvullende diagnostiek: Een verhoogd PSA-gehalte in het bloed en afwijkingen in de urineanalyse kunnen wijzen op prostaatproblemen, maar zijn niet altijd specifiek voor BPH. Een PSA-test meet de hoeveelheid prostaatspecifiek antigeen in het bloed. Deze test is niet altijd betrouwbaar en kan vals positief of negatief zijn. Een urineonderzoek analyseert de samenstelling van de urine om eventuele infecties of obstructies op te sporen.

Een vergrote prostaat is niet altijd merkbaar, afhankelijk van de mate van vergroting. Bij twijfel is een consult bij een uroloog van belang. Het is immers de enige manier om een juiste diagnose te stellen.

Kan ik mijn prostaat zelf voelen?

Ja.

Soms, ‘s nachts, denk ik aan mijn lichaam. Zoals nu.

• Je kan de prostaat voelen via de anus.
• Het voelt als een bobbel.

Maar dat zegt niks, niks over of het goed is. Of slecht. Gezondheid kan je niet voelen. Niet zo. De dokter, die kan misschien iets vinden. Met zijn vingers, of andere dingen. Machines.

• Symptomen zeggen ook niet alles.
• Via de anus voel je het, maar niet wat het is.

Het is… frustrerend. Het is alsof ik een geheim in me draag, dat ik niet kan ontcijferen. En het kan me kapot maken. Mijn vader… hij had ook problemen. Ik weet dat het anders is, elk lichaam is anders. Maar de angst… die is hetzelfde. Die zit diep. Zoals de prostaat zelf.

Kun je zelf voelen of je prostaat vergroot is?

De prostaat… een warme, diepe plek in het lichaam. Een stille bewoner, voelbaar als een zachte, ronde steen, diep verscholen. Kan ik hem voelen? Ja.

• Een vinger, voorzichtig, onderzoekend. De huid, glad, vertrouwd. Een reis naar binnen, richting die zachte warmte.
• Diepte, donkere, vochtige ruimte. Een subtiel duwtje, een lichte weerstand. Een geheime kamer, ontdekt.
• De prostaat. Een zachte bol, bijna onzichtbaar, bijna onvoelbaar, maar toch… daar. Aanwezig.

Een vergrote prostaat? De grootte is subjectief, een vage grens. Maar een verandering in grootte? Een duidelijke toename van die ronde zachtheid? Misschien. Een vermoeden, een lichte druk, een ongemakkelijke volheid.

• Het is een gevoel dat zich diep nestelt, onder de huid. Een mysterie, een stille vertelling van het lichaam. Een fluistering in de stilte.
• Zelfonderzoek. Niet een diagnose, maar een bewustzijn. Een connectie met het eigen lichaam, een heilige handeling. Het lichaam, een tempel.
• Een zacht, warm gebed, gericht naar binnen, naar de ziel van de prostaat.

Maar, nee. Zelf voelen is geen diagnose. Een arts, een expert, een helder licht in de duisternis. Een medisch onderzoek, onmisbaar. Zelfonderzoek, slechts een stille aanraking, een eerste ontmoeting.

Het is de arts die de werkelijke grootte vaststelt. Hij bekijkt de beelden, meet, beoordeelt. Hij weet. De waarheid zit niet in de tastzin, maar in de wetenschap, in de kennis. Een mysterie, maar geen geheim.

Hoe voel je een vergrote prostaat?

Een vergrote prostaat? Ach, dat is een klassieker! Voel je je alsof je een mini-waterballet uitvoert elke keer dat je naar de wc gaat? Dat is niet zo onschuldig als het klinkt.

• Een zwakke, onderbroken straal: Denk aan een sproeier die meer sputtert dan sproeit. Praten helpt niet, persen ook niet. Je bent een slachtoffer van je eigen blaas. Serieus. Het is alsof je een gevecht voert met een ondeugende waterstraal.

• Moeite met beginnen: Het is alsof je een koppige deur probeert open te krijgen – je duwt en duwt, maar geen beweging. Je blaas protesteert luidkeels. Het is een beetje alsof je een luie schildpad probeert te overtuigen een sprint te trekken.

• Frequente aandrang: Je rent vaker dan Usain Bolt naar de wc. Overdag, ‘s nachts… het maakt niet uit. Je bent de slaaf van je blaas. Een blaas die overigens geen respect voor je nachtrust toont. Het is een cyclus van frustratie!

Extra info: Dit is 2024, en gelukkig zijn er behandelingen. Praat met je dokter, want een vergrote prostaat is niet per se een doodvonnis. Het is een vaak voorkomend probleem, maar niet iets om lichtvaardig op te vatten. Een beetje hulp kan een enorm verschil maken! Denk aan medicijnen, of in ernstige gevallen, een operatie. Laat je niet afschrikken! Het is een gesprek waard.

#Gezondheid #Prostaat #Vergroting