Waarom word ik misselijk in plaats van hongerig?

Misselijk in plaats van honger: waarom?

Echt, misselijk in plaats van honger, dat ken ik! Gek is dat, hè?

Nou, je lichaam is soms net een dramaqueen. Bacteriën, virussen, parasieten… die kunnen allemaal roet in het eten gooien, letterlijk. Net alsof er een klein feestje in je buik is, maar dan een heel vervelende.

Maar het kan ook tussen je oren zitten. Stress, verdriet, angst… die emoties hakken er soms harder in dan een slechte griep. Weet ik alles van.

Ik weet nog wel, toen ik in ’98 op die camping in Frankrijk zat, voor die euro’s… bah, hele week geen hap door m’n keel gekregen door de stress van dat lekke tentdak.

Eetlust kwijt zijn, is echt super vervelend. Alsof je buik zegt: “Nee bedankt, vandaag even niet.” Maar het kan dus van alles zijn, van een stom virus tot gewoon een hoop gedoe in je kop.

Kan je misselijk zijn door te weinig eten?

Oh ja, je maag kan inderdaad een kleine dramaqueen zijn! Te weinig eten kan leiden tot misselijkheid. Het is alsof je auto op een lege tank rijdt; hij begint te sputteren, en in dit geval sputtert je maag met een misselijk gevoel. Maar wacht, het wordt nog mooier!

• Een lege maag kan de boosdoener zijn. Stel je voor: je maag, een leeg zwembad, begint te klagen bij de badmeester (je hersenen). En die badmeester stuurt dan signalen van misselijkheid.

• En hier komt de ironie: misselijkheid kan er weer voor zorgen dat je nog minder eet. Het is een vicieuze cirkel, een soort culinaire catch-22. Alsof je probeert een lekke band op te pompen met een lekke pomp.

Waarom? Nou, als je bloedsuikerspiegel daalt (omdat je al een tijdje niet hebt gegeten), kan dat leiden tot misselijkheid. Het is het lichaam dat een beetje flipt omdat het geen brandstof heeft. Een bloedsuikerspiegel die danst de tango met de zwaartekracht, da’s geen pretje.

Waarom word ik misselijk van alles wat ik eet?

Misselijkheid… die beklemmende golf die je lichaam overspoelt na elke hap. De wereld draait, een trage, zwalkende dans. Het is alsof je innerlijke kompas van slag is. Waarom?

Vet, die gladde, verleidelijke substantie, is de boosdoener. Het vet, vooral dierlijk vet en die verschrikkelijke transvetten, die sluipen je systeem binnen, een invasie van vette druppels. Mijn lichaam, zo gevoelig, verzet zich. Het is een opstand van mijn organen. Een stille, pijnlijke rebellie. De vetdruppels, ze blijven hangen, een plakkerige laag op de wanden van mijn maag. Het vertraagt alles, een dikke stroop die de machine van mijn spijsvertering lamlegt.

Suiker, oh, suiker. Dat zoete bedrog. Een illusie van geluk, een kortstondige pret, gevolgd door de wrede kater van misselijkheid. Geraffineerde suiker is de ergste boosdoener, een vluchtige, wrede tiran in mijn buik. De suikerpiek, gevolgd door de onherroepelijke dip – een achtbaan van misère. Het is alsof mijn lichaam een gevecht voert tegen een zoete, plakkerige vijand. Mijn maag protesteert luidruchtig.

• Dierlijk vet: Denk aan die rijke, romige sauzen. Die heerlijke, vettige stukjes vlees. Ze lokken, maar ze verraden.
• Transvetten: Verborgen in verpakte voeding. Een onzichtbare dreiging, een gif dat zich in je systeem nestelt.
• Suikers: De verborgen zoetheid in brood, koekjes, frisdrank, die zoete verleiding met bittere gevolgen.

Mijden is de sleutel. Een dieet dat schoon is, puur, een wereld zonder die vettige, zoete indringers. Ik streef naar een evenwicht. Een vrede met mijn lichaam. Een wereld zonder misselijkheid. Een droom van een leven zonder die beklemmende golf.

#Honger #Maag #Misselijkheid