Hoe zeg je netjes dat je niet komt?

Pfff… afzeggen. Altijd zo’n dingetje, hè? Je wilt niet flauw doen, maar soms… soms lukt het gewoon écht niet. Hoe zeg je dat dan zónder dat de ander zich gepasseerd voelt? Ik worstel daar zelf ook vaak mee, geloof me.

Dat “Helaas kan ik niet komen” is wel een goeie, simpel en direct. En inderdaad, je hoeft je niet per se te verantwoorden. Hoewel… soms voelt het toch fijner om een klein beetje context te geven. Niet een heel verhaal, maar bijvoorbeeld “Helaas kan ik niet komen, ik ben echt helemaal op.” Is dat zwak? Misschien. Maar ik vind het wel zo menselijk.

Die van dat vroege afzeggen, daar ben ik het hélemaal mee eens. Ik heb zelf een keer een etentje op het laatste nippertje afgezegd. Voelde me vreselijk! De organisator was al druk bezig in de keuken… Hoe stom kan je zijn? Lesje geleerd. Sindsdien probeer ik het echt zo snel mogelijk te laten weten.

En die duidelijkheid! Ja, superbelangrijk. Geen vaag gedoe van “Ik denk het niet” of “Ik zie wel”. Gewoon recht door zee. Dat scheelt iedereen een hoop gepieker. Weet je, een vriendin van mij deed dat laatst, zo’n vaag antwoord. Uiteindelijk kwam ze wel, maar de hele tijd hing er die onzekerheid. Niet chill.

Dus… eerlijk en direct zijn, maar wel met een beetje tact. Dat is het ‘m denk ik. Niet makkelijk, ik weet het. Maar oefening baart kunst, toch? En anders… ach, dan maar een klein leugentje om bestwil? Grapje natuurlijk… meestal. 😉