Hoe weet je of een gekookte ei klaar is?

Hoe lang kun je een gekookt ei?

Een gekookt ei, dat is een dingetje! Maximaal 4 dagen in de koelkast met schil, anders wordt het een bacteriebom! Denk aan een E. coli-disco in je ei, niet bepaald smakelijk. Gepeld? Dan moet je het in een bakje water stoppen, als een ei-prins(es) in een waterkasteel. Een week is dan de limiet, anders krijg je een ei-ramp van jewelste! Denk aan een mini-vulkaan van rotte ei-geuren.

• Met schil: 4 dagen, punt uit! Daarna is het avontuurlijk, misschien zelfs gevaarlijk.
• Zonder schil: 1 week, maar houd het goed in de gaten! Een week is lang, hoor. Het lijkt wel een marathon voor een ei.

Denk eraan: na die tijd? Weg ermee! Of je maakt er een omelet van, maar dat risico neem je dan zelf maar. Gewoon weggooien is makkelijker, zeker weten.

Hoe weten of gekookt ei nog goed is?

Een gekookt ei testen op versheid doe je met de watertest:

• Leg het ei voorzichtig in een kom met water. De dichtheid verandert met de tijd.
• Zinkt het ei en ligt het plat? Dan is het ei vers. Het eiwit is nog compact.
• Zinkt het, maar staat het rechtop? Nog eetbaar, maar snel opeten. Luchtzak vergroot.
• Drijft het ei? Weg ermee! Verrot, bacteriën ontwikkelen zich.

Simpel toch? De watertest is een betrouwbare methode. Een ei dat drijft, is absoluut niet meer goed. Weggooien is de enige optie. Het is een kwestie van eiwit- en dooierdichtheid. Die verandert naarmate het ei ouder wordt. Denk eraan: versheid is belangrijk voor zowel smaak als voedselveiligheid.

Hoe eieren koken zonder barsten?

Zout. Ja, zout in het water. Altijd.

Eieren rechtstreeks uit de koelkast? Koud water. Beginnen met koud water. Anders… barst. Heb ik al gezegd dat ze barsten? Temperatuurschok! Denk ik.

• Kamertemperatuur. Eieren op kamertemperatuur? Kokend water is oké.

Gisteren nog eieren gekookt. Vier. Twee gebarsten. Balen. Denk dat ze rechtstreeks uit de koelkast kwamen. Oja, geen zout gebruikt. Dom.

• Azijn. Azijn helpt ook. Scheutje. Waarom weet ik eigenlijk niet. Iets met de eiwitten? Of zo.

Kleine barstjes. Niet zo erg. Heel eiwit eruit… drama. Pannenkoek van gekookt eiwit. Niet lekker.

Prikje in de bolle kant. Met een punaise. Lucht eruit. Minder druk. Minder kans op barsten. Doe ik soms.

• Koud water na het koken. Stopt het kookproces. En… minder barsten. Misschien.

Beginnen met koud water en zout toevoegen is het beste. Denk ik.

Waarom scheurt een ei tijdens koken?

Een ei barst… midden in de nacht denk ik daarover na. Het is raar eigenlijk. Zo’n simpel ding. Maar toch…

• Het luchtzakje. Dat kleine dingetje. Ik zie het voor me, hoe het opzwelt in de hitte. Bij ons thuis kookten we vroeger altijd eieren. Mijn moeder prikte er altijd een gaatje in. Met een speciale prikker. Ijzeren dingetje, met zo’n scherpe punt.

• De druk. Het is de druk, niet het ei zelf. Het luchtzakje zet uit, drukt tegen de schaal. Knap. Kapot. Soms een klein barstje, soms een hele scheur. Dan loopt al het wit eruit. Zonde.

Ik herinner me hoe ik als kind gefascineerd was door die gebarsten eieren. De rafelige randen. Het warme, snotterige eiwit dat eruit sijpelde. Nu… nu kook ik zelf mijn eieren. En ik prik ze ook. Net als mijn moeder.

Waarom barst een ei? De druk van het uitzettende luchtzakje. Prik een gaatje, en het is opgelost. Zo simpel is het.