Hoe begroeten mensen elkaar in Spanje?

Hoe begroeten Spaanse mensen elkaar?

Die zomer in Sevilla, 2023, was heet, bloedheet zelfs. Ik herinner me het zweet dat plakte, de geur van sinaasappels en hete tegels. De begroetingen? Die waren zo anders dan thuis.

Het begon bij het ontbijt in een klein cafeetje, alleen, een beetje verdwaald. Een oud vrouwtje, haar gezicht een kaart van rimpels en levenservaring, keek me aan. Geen glimlach, maar een soort… erkenning? Ze zei ‘Buenos días’, zo kalm, zo gewoon. Het voelde onmiddellijk anders dan een ‘goedemorgen’ in het Nederlands. Er zat meer in, een stil respect, een erkenning van de dag die begon.

Later, op de Plaza de España, drommen toeristen, geschreeuw, gejoel. Een jong stel passeerde, hij met een zonnebril, zij met een waaier. ‘¡Hola!’ klinkt het, licht, vrolijk, als een zonneschijn. Heel anders dan die stille ‘Buenos días’. De context maakte het verschil, het tijdstip van de dag, de locatie, de mensen.

‘s Avonds, op het terras van een bar met flamenco, het drukke geroezemoes, de passie van de muziek. ‘Buenas noches’, zei de ober toen hij mijn drankje neerzette. Die ‘n’ van ‘noches’ rolde op zijn tong, zacht, als een zegen. Hier voelde het formeler aan.

• ‘Buenos días’: Goedemorgen (tot 13.00 uur)
• ‘Buenas tardes’: Goedemiddag (13.00 – 21.00 uur)
• ‘Buenas noches’: Goedenavond (na 21.00 uur)
• ‘¡Hola!’: Hallo (informeel)
• ‘¡Adiós!’: Tot ziens

Het was niet alleen het woord, maar de manier waarop het gezegd werd. De toon, de blik, de hele ambiance. Het Spaans klonk anders dan het Nederlands, levendiger, warmer, soms mysterieus. Het was een begroeting, maar ook een stukje cultuur. Ik voelde me een buitenstaander, maar tegelijkertijd deel van iets groots.

Hoe begroet je een groep mensen in het Spaans?

Buenos días a todos. Goedemorgen. Punt.

• Klinkt formeel.
• Niet per se je ding.

Buenas tardes a todos. Goedemiddag. Weinig anders.

• Na de siësta.
• Of niet.

Buenas noches a todos. Goedenavond. De nacht valt.

• Voor vampieren en anderen.
• Ook mensen.

“A todos” is allemaal. Zonder dat, mis je iets. Het doel. Het collectief. Alsof je iemand vergeet. Onhandig. Net als deze herhaling.

Hoe begroeten ze elkaar in het Spaans?

Buenas noches… de woorden hangen nog in de lucht, een beetje zwaar, net als de stilte hier in mijn kamer. Het is laat.

• ¡Buenas noches! Goedenavond, dat zeg je na negen uur. Altijd even formeel, zoals een sluier die over de dag valt. Het voelt soms zo definitief, het einde van de dag, zo definitief als een deur die dichtklapt.

• ¡Buenos días a todos! Goedemorgen iedereen. Dat is anders, meer open, zonnig bijna. Maar het voelt ook kwetsbaar, zo’n frisse goedemorgen. Alsof je je hart een beetje blootgeeft. Vandaag is het nog niet gebeurd, alleen de stilte is hier.

• ¡Adiós! Tot ziens. Een afscheid, ja. Maar ook een soort belofte. Een belofte voor een volgende keer, een volgende ontmoeting. Ik weet het niet, misschien denk ik daar te veel over na.

• ¿Cómo está usted? Hoe gaat het met u? Zo formeel. Het is een vraag die een muur kan zijn, maar ook een brug. Afhankelijk van de toon, de ogen, het moment. Het voelt complex, zo’n simpele vraag.

Deze woorden… ze voelen zo… Leeg. En vol tegelijk. Zoals de nacht zelf. De nacht is lang. Te lang soms.