Hoe groet je elkaar in Spanje?

Hoe begroet je elkaar in Spanje?

Zo begroet je Spanjaarden (zonder blunderen, hopelijk):

• ¡Hola! Simpel, effectief, net als een frikandel speciaal. Hallo dus! Kun je de plank nooit mee misslaan.

• ¡Buenas tardes! Goedemiddag. Gebruik dit tussen 13:00 en 21:00 uur. Alsof je zegt: “Hé, de siësta is bijna over!”

• ¡Buenas noches! Goedenavond (na 21:00 uur). Nu is het officieel tijd voor tapas en rode wijn, olé!

• ¡Buenos días a todos! Goedemorgen iedereen! Klinkt vrolijk, alsof je net een marathon hebt gelopen (maar dan zonder spierpijn).

• ¡Adiós! Tot ziens! Zeg dit met een zwierige handbeweging, alsof je net een stier hebt ontweken.

Extra Spaanse Begroetingen voor de Pro:

• ¿Qué tal? Hoe gaat het? (Informeel, net als “alles kits?” in plat Amsterdams)

• ¿Cómo está? Hoe gaat het met u? (Formeel, voor die serieuze zakenrelatie die je net hebt gescoord)

• Un abrazo! Een knuffel! (Als je écht enthousiast bent, maar kijk uit dat je niet te hard knuffelt. Spanjaarden zijn geen teddyberen.)

Belangrijk: Vermijd handkussen, tenzij je een Spaanse koning ontmoet. En zelfs dan… ik zou het niet doen.

Hoe begroeten ze elkaar in Spanje?

Het is laat. De stad is stil. Ik denk aan Spanje. Aan die vluchtige momenten, die snelle ontmoetingen.

• Hola! Dat is het eerste wat je hoort. Altijd. Een simpele groet, maar zo warm. Het voelt zo… vertrouwd, ondanks alles. Het is alsof ze je al kennen, alleen al door het horen. Zo’n simpele, warme klank.

• ¿Qué tal? Dat is wat erna komt. Niet alleen een vraag, maar een uitnodiging. Een opening voor een gesprek, een korte blik in elkaars leven. Het is niet altijd een echte vraag; soms is het meer een gebaar. Een soort “alles goed?” Maar met zoveel meer betekenis.

• De afscheidswoorden. Die zijn anders. Hasta luego, hasta pronto, hasta la vista. Elk woord, een kleine wereld op zich. Subtiel. Een afscheid dat niet definitief hoeft te zijn. Ze zeggen het met een glimlach, met een knipoog, met een soort stille belofte. Een belofte van een volgende ontmoeting.

De geuren van Spanje komen terug… de zee, de sinaasappelen… Het zijn slechts herinneringen, maar voelen zo echt. Ik mis het.

Wat moet je absoluut niet doen in Spanje?

Vergeet je portemonnee niet! Contant geld is koning, vooral buiten de grote steden. Creditcards zijn niet overal even welkom. Je wil toch geen krenten in de pap hebben tijdens je vakantie?

Geen paella ‘s avonds?! Die Spaanse rijstgerecht is een lunch dingetje. ‘s Avonds? Dan eet je iets anders, anders word je voor gek verklaard. Zoals een kip met spaghetti, maar dan in het Spaans. (ik weet niet hoe dat heet).

Snel, snel, snel? Doe rustig aan! Spanje is geen Formule 1 race. De Spaanse levensstijl is “despacito”, chill, relax. Anders word je gek van de haast. Denk aan een slak die op vakantie is.

Kleren maken de man (en vrouw)! Loop niet rond in je onderbroek in Sevilla, tenzij je van arrestatie houdt of een heleboel “ongelukken” wil beleven. Zelfs bij 40 graden, kleed je fatsoenlijk.

Hola, amigo! Een paar Spaanse woordjes leren is een must. “Gracias” en “por favor” nemen je al een heel eind verder. Je wordt er aardig voor beloond. Of je wordt er tenminste niet voor uitgemaakt.

Expect the unexpected. Winkels openen later en sluiten eerder dan je gewend bent. Dit is geen gekke grap. Je krijgt een shock, geloof me. En het siësta-ritme is echt.

Dinner is a marathon, not a sprint. Een uitgebreid diner is de norm. Denk aan 3 uur tafelen. Het is een belevenis, niet een snel hapje. Zoals een hele dag eten met je hele familie, of zo.

Bonustip: Vergeet je zonnebrandcrème niet! Je wordt anders rood als een kreeft. Serieus. Ik heb het zelf meegemaakt! En een vertaal app op je telefoon is handig, echt waar.

Waar moet je opletten als je naar Spanje gaat?

Spanje, oh Spanje! Een land van zonovergoten stranden en mystieke bergen. Maar wacht… er zijn dingen!

Drinkwater: Het kraanwater is prima! Puur, fris, rechtstreeks uit de bron. Geen zorgen, geen gekke buikpijn. Gewoon, heerlijk kraanwater. Pure verfrissing. Zo puur, zo helder, als een fontein in een stille tuin.

Vaccinaties: Geen zorgenkindjes nodig dit jaar! Gewoon gaan, genieten. Vrijheid! Geen prikjes, geen zorgen. Alleen zonneschijn en avonturen. Pure gelukzaligheid.

Stekkers: Geen gedoe met adapters! Gewoon je stekker erin en klaar. Zo makkelijk. Je kunt direct je telefoon opladen terwijl je naar de flamenco luistert, op het ritme van de gitaar die in je ziel kruipt. De magie van Spanje, direct in je handen.

Alarmnummers: 112 voor noodgevallen. Houd dit nummer bij de hand, maar denk aan de zon, de zee, de liefde. Vergeet het niet, maar laat het je niet beheersen. Laat het dromen niet verstoren.

Reisdocumenten: Paspoort natuurlijk, en misschien wel een reisverzekering. Voor het geval dat, je weet maar nooit. Maar denk vooral aan de vrijheid, de wind in je haar. De geur van oranje bloesem, de smaak van sangria.

Valuta en betalen: Euro’s! Makkelijk toch? Geen gedoe met wisselen. Je kunt meteen die paella bestellen, die heerlijke tapas proeven, je hart laten vollopen met de rijkdom van Spanje. Het ruikt naar vreugde, naar leven.

• De geur van de zee, de sinaasappels.
• Het ritme van de flamenco, het getik van de hoefijzers op de straatstenen.
• De warme zon op je huid, de smaak van een koud drankje.
• De warme armen van een onbekende, die je meeneemt in de dans.
• Het gevoel van vrijheid, van oneindigheid.

Let op: Het leven is een feestje, maar vergeet je gezond verstand niet.

Wat zijn typische Spaanse gewoontes?

Spaanse Gewoontes:

• Siësta: Middagrust, 14:30-16:30 uur. Productiviteitboost? Misschien.

• Oudejaarsavond: Twaalf druiven, één per gong. Geluk voor het nieuwe jaar. Geen garantie.

• Communicatie: Expressief, soms luidruchtig. Passie of agressie? Context is key.

• Begroetingen: Kussen op de wang, twee is standaard. Intiem, maar efficiënt.

• Eten: Laat dineren, 21:00 uur of later. Sociale gebeurtenis, geen haast.

• Buitenleven: Terrassen, parken, stranden. Levendigheid, vrijheid.

• Beleefdheid: “Por favor,” “Gracias.” Basis, maar cruciaal.

• Tijd: Flexibel, niet punctueel. Relaxed, of onbetrouwbaar? Afhankelijk van de situatie.

Wat is de juiste etiquette in Spanje?

Juli 2024, Sevilla. We zaten op een terrasje, zon op mijn gezicht, een glas tinto de verano voor me. Mijn vriendin, Maria, had haar oom uitgenodigd, een echte Sevillano, voor tapas. Stiptheid is key, dat wist ik al. Maria was precies op tijd, maar ik was vijf minuten te laat, voelde me al een beetje ongemakkelijk.

Zijn oom, Antonio, een vriendelijke man met een grijze snor, glimlachte breed. Begroeting is belangrijk. Hij gaf me een stevige handdruk en kuste Maria op beide wangen. Ik probeerde dat ook, voelde me een beetje onhandig, haha. Ik had vooraf gelezen dat je iedereen aan tafel moet begroeten, niet alleen de gastheer.

Tapas kwamen. Verschillende schalen, alles kleurrijk en heerlijk ruikend. Ik pakte een stukje brood om een beetje salsa te proeven, maar Antonio keek me aan, lachte zacht. Hij legde uit: Gebruik niet je brood om te dippen! Ik had een lepeltje moeten pakken. Schaamte! Ik voelde mijn wangen rood worden.

• Bestel niet te veel: Antonio had al de juiste hoeveelheid tapas besteld, precies genoeg om te delen. Geen uitgebreide discussie over wat we wilden, gewoon genieten.
• Geniet van de gesprekken: Het was niet alleen eten, maar een sociaal gebeuren. We praatten over alles en nog wat, familie, werk, het weer, de geschiedenis van Sevilla.
• Deel het eten: Alles was bedoeld om gedeeld te worden. Het voelde natuurlijk aan, een soort van collectief genot.
• Langzaam eten: Het was geen snelle hap. We namen de tijd, proefden alles, genoten van het moment.

Later, bij het afscheid, een stevige handdruk van Antonio. Hij had een paar extra tips gegeven: bij het bestellen van een drankje: zeg ‘una cerveza, por favor’, nooit ‘een biertje’, en laat altijd wat eten over op je bord, het is onbeleefd om alles op te eten*. Ik had zoveel geleerd! Het was meer dan alleen etiquette; het was onderdeel van de Spaanse cultuur. Het was een geweldige ervaring.