Wat is de wettelijke verdeling bij erfrecht?
Ik vind het erfrecht altijd een lastig onderwerp. Die wettelijke verdeling… het voelt zo onpersoonlijk. Alle goederen direct naar de partner, dat klinkt rechtvaardig als ze samen alles hebben opgebouwd. Maar wat als er kinderen zijn uit een vorig huwelijk? Voelen die zich dan wel gezien? Het voelt oneerlijk als die kinderen dan pas erven ná het overlijden van de partner. Het roept veel vragen op over rechtvaardigheid en de emoties van alle betrokkenen. Een testament biedt dan toch meer ruimte voor persoonlijke wensen en een eerlijke verdeling, vind ik.
Erfrecht… pfff… Alleen al het woord. Het voelt zo… zwaar. Zo definitief. “Wettelijke verdeling” klinkt ook zo… koud. Alsof het niets uitmaakt wie er achterblijft, wie wat krijgt. Alsof het alleen om spullen gaat.
Ik heb er zelf mee te maken gehad, weet je. Mijn oma overleed. En het was… ingewikkeld. Niet dat er ruzie was, gelukkig niet. Maar toch. Je voelt die onderstroom. Die onuitgesproken vragen. Is het wel eerlijk verdeeld? Krijgt iedereen wat hem of haar toekomt? Mijn oma had alles nagelaten aan mijn opa. Logisch, zou je denken. Ze waren al zo lang samen. Hadden alles samen opgebouwd. Maar mijn vader, uit een eerder huwelijk van mijn oma, erfde dus… niks. Niet direct in ieder geval. Pas na het overlijden van mijn opa. Hij snapte het wel, zei hij. Maar ik zag de teleurstelling in zijn ogen. En ik vroeg me af… is dit wel hoe mijn oma het gewild had? Had ze niet liever zelf iets meer controle gehad?
Het voelt raar, hè? Dat de wet bepaalt wat er met je spullen gebeurt als je er niet meer bent. Dat je partner alles krijgt… oké, dat kan ik me voorstellen. Maar stel je voor, je hebt kinderen uit een eerder huwelijk. Die krijgen dus pas iets als je partner ook overlijdt. Hoe voelt dat voor hen? Alsof ze minder belangrijk zijn? Stel je eens voor… Jarenlang wachten…
Ik heb ergens gelezen – ik weet niet meer precies waar, misschien in de krant? – dat de meeste mensen geen testament hebben. Iets van 60%, of zoiets. Best veel, toch? Ik snap het ergens wel. Het is niet leuk om over na te denken. Over je eigen dood. Maar na de ervaring met mijn oma… Ik ben er toch anders over gaan denken. Een testament… het geeft je gewoon meer controle. Je kunt zelf bepalen wie wat krijgt. Zorgen dat iedereen zich gezien voelt. Dat lijkt me toch… geruststellender. En eerlijker. Voor iedereen.
#Erfrecht#Erfrecht Wet#Wettelijke VerdelingCommentaar op antwoord:
Bedankt voor uw opmerkingen! Uw feedback is erg belangrijk om ons te helpen onze antwoorden in de toekomst te verbeteren.