Welke leeftijd is gemiddeld zindelijk?

Zindelijkheid… ach, wat een onderwerp hè? Herinner je je die periode nog? Die eindeloze wasbergen, de ongelukjes, de frustratie… En dan die blik van je kindje, zo onschuldig, terwijl je stiekem alweer een berg wasgoed aan het stapelen bent. Twee tot drie jaar, zeggen ze. Gemiddeld dan. Nou ja, gemiddeld… alsof er zo’n mooi gemiddelde kind bestaat!

Mijn nichtje, die was al met 18 maanden bijna helemaal zindelijk overdag. Toen leek het wel een wonder, een kleine superheld. Ik dacht: “wauw, wat makkelijk!” Maar haar broertje? Die was met vier nog steeds niet helemaal droog. En geloof me, dat was een ander verhaal. Vier jaar… een complete andere beleving. Dan voel je je als ouder toch wel anders, meer onzeker. Is dit wel normaal? Zijn we iets verkeerd aan het doen? Die vragen spoken door je hoofd.

Tussen anderhalf en vijf jaar, dat is de bandbreedte die ze noemen, toch? Een enorme range! Maar wat is dan normaal? Is er wel zo iets als normaal? Elk kind is toch uniek, toch? Mijn eigen zoon, die was ergens tussenin. Rond de twee en een half, maar met flinke ups en downs. Soms leek het alsof hij het écht begrepen had, dan weer… oeps, een plas op de bank. Herkenbaar? Je herkent het vast wel.

En die nachtzindelijkheid dan? Daar heb ik nog meer herinneringen aan! Ik heb bergen luiers versleten. Serieus, ik kan er een kleine fabriek mee vullen. En dan had je ook nog die periodes dat het wel leek te lukken, en dan ineens, BAM, weer een terugval. Frustrerend, vermoeiend, maar ook… gewoon deel van het proces. Je leert er van, op een of andere manier.

Dus ja, twee tot drie jaar gemiddeld. Leuk om te weten, maar uiteindelijk… elk kind heeft zijn eigen tempo. En dat is maar goed ook. Want wat zou de wereld saai zijn, als we allemaal hetzelfde zouden zijn, toch?