Op welke leeftijd neemt spiermassa af?

Op welke leeftijd begint die verschrikkelijke spierafbraak nou echt? Je merkt het natuurlijk niet van de ene dag op de andere, hè? Het is zo sluipend… echt een dief in de nacht, die je langzaam maar zeker je kracht afpakt.

Tot mijn eenendertigste, denk ik, ging het eigenlijk alleen maar omhoog. Ik kon alles aan, urenlang in de tuin werken, ‘s avonds nog een flinke wandeling maken… geen probleem. Sterker nog, ik voelde me als een onverslaanbare superheld! Tussen mijn dertig en vijfendertig… ja, toen begon ik het stiekem wel te merken. Niet meteen dramatisch, maar die lange wandelingen voelden ineens wat zwaarder. En die spierpijn na het tuinieren… zucht.

Ze zeggen dat het ongeveer 1% per jaar is, na je 35e. Een procent? Klinkt niet veel, toch? Maar als je erover nadenkt… elk jaar een procentje minder… na tien jaar is dat al 10%! Dat is toch best wel veel, vind je niet? Ik voel het in mijn eigen lichaam, hoor. Die extra kilo’s die steeds moeilijker te verwerken lijken… En de trap oplopen? Niet meer zo vlot als vroeger.

En dan, na je zeventigste… oei! Dan schijnt het echt te gaan spoken. Drie tot vijf procent per jaar dan! Mijn oma, die is 78, en ik zie haar echt achteruit gaan. Het is verdrietig om te zien hoe ze steeds minder kan. Ik probeer haar te motiveren om te bewegen, maar het is moeilijk. Want ja, als je spieren al zo verzwakt zijn…

Hoe ouder je wordt, hoe sneller het dus gaat, dat is wel duidelijk. Het is een ongenaakbare tegenstander, die spierafbraak. Maar misschien… misschien kunnen we ‘m toch een beetje vertragen? Met beweging, natuurlijk. En gezonde voeding. Ik ga in ieder geval mijn best doen. Voor mezelf, en voor mijn oma! Anders loop ik straks zelf ook die trap maar moeizaam op, en dat wil ik toch echt niet.