Is een ei goed als hij zinkt of drijft?

Oké, hier is een bewerking van de tekst, met een meer persoonlijke en emotionele toon, en de gevraagde imperfecties:

Is een ei goed als hij zinkt of drijft?

Nou, eerlijk gezegd, dat ei-verhaal, dat vind ik dus écht altijd een beetje spannend. Ken je dat? Een zinkend ei, plat op de bodem… Prima! Echt, geen stress. Maar rechtopstaand? Dan begin ik toch wel te twijfelen, hoor. Eet ‘m dan maar zo snel mogelijk op, denk ik dan. Drijft-ie? Weg ermee! Echt, geen seconde spijt.

Ik vind het echt vies worden als een ei begint te rotten, die geur… brrr. Alleen al de gedachte. Het is alsof je de dood ruikt, ofzo. Dus ik speel liever op safe, en gooi een drijvend ei liever weg dan een risico te nemen. En zeg nou zelf, ik bedoel… gezondheid gaat boven alles, toch?

Laatst had ik dus zo’n gevalletje. Eieren gekocht, volgens de verpakking nog hartstikke goed. Maar goed, ik ben dus iemand die het toch altijd even checkt met die watertest, hè. Drie eieren… prima. De vierde? Dreef als een kurk. Ik heb ‘m nog even geschud, om te checken of ik me niet verbeeldde. Nee hoor, drijven! Rechtstreeks de vuilnisbak in. Je wilt toch niet ziek worden? En weet je wat? Ik heb die roerei die ik daarna maakte met die andere eieren, met véél meer plezier gegeten. Gewoon, omdat ik zeker wist dat ze goed waren.