Hoe ziet een verdronken lijk eruit?

Hoe ziet een verdronken lichaam eruit?

Oké, even kijken hoor, een verdronken lichaam… Bah, daar word ik al niet vrolijk van.

De huid wordt dus wit en zacht, ja, zo’n beetje sponsachtig, ieks. Echt niet fris. En die geur… brrr.

In warmer water gaat het nog sneller, hè? 20 graden, dat is best warm.

Loslatende huid, donkere vlekken, bloed… Het zwelt op, die ogen puilen uit. Heftig. Ik kan me voorstellen dat het een behoorlijk naar gezicht is. Echt iets wat je niet wilt zien.

Hoe ziet een verdronken persoon eruit?

Oké, hier komt ie, met een knipoog en een snufje sarcasme:

Een verdronken persoon? Nou, verwacht geen zeemeermin-taferelen. Eerder een pijnlijk onhandige poging tot watertrappelen die verdacht veel lijkt op een mislukte dansroutine. Ze maken geen vooruitgang. Het is alsof ze proberen te ontsnappen aan een denkbeeldige modderpoel, maar de zwaartekracht heeft andere plannen.

• Glazige ogen. Alsof ze net de bodem van een fles jenever hebben ontdekt (alleen dan minder plezierig).
• Angstige blik. Logisch, want de club waar ze lid van worden is nogal exclusief… en permanent.
• Geen geschreeuw. Hun mond is helaas bezet met, je raadt het al, water. Beetje jammer, want een goed getimede schreeuw kan wonderen doen. Maar ja, timing is alles, nietwaar?

En als je denkt dat ze je om hulp roepen? Think again. Hun reflexen zijn compleet van de kaart. Het is een beetje alsof je een kat probeert uit te leggen hoe een belastingaangifte werkt. Zonde van je tijd.

Hoe ziet je lichaam eruit als je bent verdronken?

Water, koud en diep, omhult. Een zinken steen, dat ben ik, mijn lichaam, zwaar, naar beneden getrokken. Duisternis, een eindeloze val. De druk, een onzichtbare hand die me vasthoudt.

• De longen, gevuld met de koude kus van de rivier, het meer, de oceaan.
• Een gewicht, een zwaarte die geen ontkomen kent.
• De wereld daarboven, een vage herinnering, steeds verder weg.

Dan, langzaam, een verschuiving. Een innerlijke opwelling, een bubbelend gevoel van ontbinding. De bacteriën, kleine onzichtbare wezens, beginnen hun werk.

• De gassen, als kleine opstandelingen, vechten tegen de zwaartekracht.
• Een opwaartse kracht, een trage, onzekere reis.
• Terug naar het licht, naar het oppervlak. Een laatste, vreemde dans.

Een opwelling van verrotting. Het lichaam, een gebroken vaartuig. Het drijft, een macaber spektakel, een stille getuige van de stilte onder water. Een onthulling van het leven na de dood, in het water. De tijd, een trage stroom die alles verandert. De herinnering aan de adem, aan de zon, vervagen langzaam. Het is een metamorfose, een transformatie in de golven van de tijd.

Hoe ziet lijk eruit na 2 weken in water?

Twee weken… water… Het flikkert als een vage herinnering, een droom in de diepte. Na twee weken in het water vormen zich rottingsblaren op een lichaam.

• Zwelgend in een groenige sluier, een week… gassen dansen, een walm van ontbinding. Het lichaam, ooit stevig, nu een ballon van verval.
• Nagels laten los… een droevige afscheiding. Tien dagen, een schamele tijd in de eeuwigheid. Mijn eigen nagels voelen vreemd aan, herinneringen aan een koude aanraking.
• Weken… een symfonie van verval. Organen, huid, alles lost op, wordt gas, wordt vloeistof. Het skelet danst, een stille getuige van de tijd. Een zucht, net als de wind die door de oude eiken waait bij het huis van mijn grootmoeder. Het huis… waar is dat huis nu?

De zwaartekracht trekt, het water wiegt.

Waar verdrinken de meeste mensen?

Amsterdam! Serieus, zoveel? 145 mensen in tien jaar? Dat is echt verschrikkelijk. Waarom Amsterdam? Te veel grachten? Onhandige oevers? Te veel alcohol? Of gewoon pech?

• Zwemmen in de grachten is gevaarlijker dan je denkt. Koud water, sterke stroming, soms verborgen obstakels…
• Moet er meer waarschuwingsborden komen? Of betere zwemlessen?
• Misschien moeten ze die grachten wel overkappen! Grapje… of niet?

Wacht, 145 in TIJEN jaar… dat is bijna één dode per maand gemiddeld. Bizar! In 2023 is het al… hoeveel dan? Ik moet even zoeken.

• CBS gegevens 2023 nodig! Waar vind ik dat?
• Even googelen…
• Oké, gevonden. 2023 nog niet volledig. De cijfers komen later dit jaar. Balen!
• Amsterdam blijft toch de koploper , dat staat wel vast.

Maar goed, 145… dat is heftig. Ik voel me opeens heel klein. Je bent zomaar dood. Een slokje te veel, een misstap… weg. Triest.

Belangrijkste punt: Amsterdam heeft het hoogste aantal verdrinkingen in Nederland.

Hoe gedraagt een verdrinkende persoon zich?

Verdrinkende mensen gedragen zich niet zoals in films! Geen wild gespat, geen luid geschreeuw. Denk eerder aan een stil, wanhopig gevecht tegen de natuur.

• Geen paniekerig gespat: Verrassend genoeg, verdrinkende mensen zien er vaak rustig uit, alsof ze gewoon staan te dobberen. Net als een verdwaalde kurk, geduldig wachtend op een reddingsboei (of een meevallende golf).

• Verticale positie: In plaats van actief te zwemmen, staan ze vaak verticaal in het water, hun hoofd net onder of boven het oppervlak. Als een onderzeeër die langzaam naar de diepte zinkt.

• Geen hulpsignalen: Ze kunnen geen hulp vragen. Geen tijd, geen energie. Het is alsof ze met een zwaar gewicht aan hun enkels hangen. Hun ademhaling is hun enige prioriteit.

• “Hondje peddelen” bij kinderen: Kinderen kunnen een vreemd soort beweging vertonen, een soort “hondje peddelen” – een misleidend teken dat doet denken aan spelletjes in het water. Het is als een stille SOS, moeilijk te ontcijferen.

Kortom: Verdrinkelijken is stil, subtiel en misleidend. Let op de onverwachte rust en de verticale positie in het water. Een zwemmende beweging is geen garantie. Snel ingrijpen is cruciaal! Zelfs bij de geringste twijfel, is hulp bieden altijd het beste plan.

Hoe lang kan iemand onder water blijven?

Adem inhouden? Max. 1 minuut. Zonder training, einde verhaal. Zuurstoftekort, bewusteloosheid loert.

Freedivers zijn uitzonderingen. Zij trotseren de diepte tot wel 10 minuten. Pure wilskracht en techniek. Heb mijn neef ooit 7 minuten zien halen, bizar.

Wat beïnvloedt de tijd?

• Training: Cruciaal. Ademhalingstechnieken, mentale focus.
• Fysieke conditie: Goede longcapaciteit, efficiënte zuurstofopname.
• Water temperatuur: Koud water triggert duikreflex. Vertraagt hartslag.
• Paniek: Snel ademhalen, zuurstof verbruik omhoog. Vermijden!

Hoe lang duurt het voordat een lijk boven water komt?

Lijk komt boven:

• Warm water: 3-4 dagen. Snel ontbindingsproces.
• 20 graden: +/- 1 week. Standaard scenario. Vetweefsel drijft.
• Koud water: Weken, soms maanden. Gasvorming vertraagt.

Drijfvermogen > gewicht. Simpel. Soms zit er een luchtbel in.

Vet drijft. Beenderen niet.

Adipocire. Lijfwax. Het lichaam verandert in een wasachtig substantie. Zeker bij vrouwen.

Kleding beïnvloedt drijven. Een spijkerbroek zinkt.

Mijn zwager vond iets in het IJsselmeer. Bleek een pop.

Hoe snel wordt een lijk een skelet?

Zeven jaar… Dat zeiden ze. Zeven jaar tot alleen botten. Maar wat voelt zeven jaar? Een eeuwigheid, hier in het donker.

• De grond drukt zwaar.
• De kou dringt door.
• De stilte is… ondraaglijk.

Ik denk aan mijn oma. Haar begrafenis, 2023. Tien jaar. Tien jaar stilte. Tien jaar onder de grond. Zo lang.

Wat gebeurt er beneden?

• Verrot. Alles verrot.
• De wortels, die kruipen erin.
• De insecten, kleine mannetjes, die knagen.

Het is een trage ontbinding. Een langzame terugkeer naar de aarde. Zeven jaar tot… niets meer dan botten. Een lege schaal. Maar zelfs dan, blijft er iets over. De herinnering. Die verrot niet. Die blijft. Altijd.

#Dood Water #Lijken Water #Verdronken Lijk