Hoe stel je longontsteking vast?

Pfoe, longontsteking… Alleen al het woord klinkt zwaar. Hoe stellen ze dat vast eigenlijk? Ik zie mezelf al zitten bij de dokter, een beetje nerveus, terwijl hij met z’n stethoscoop naar m’n longen luistert. Tok tok tok… Hopen dat het klinkt als een zomerbriesje en niet als een oude, krakende schommel. Je weet wel, zo’n schommel die al jaren in de regen heeft gestaan.

En dan die röntgenfoto… Ik heb er ooit eens een gehad van m’n voet, na een stom ongelukje met een voetbal. Best een apart gevoel, zo’n grote machine. Maar goed, voor longontsteking is het blijkbaar nodig. Om te zien of er van die witte vlekken zijn, denk ik? Ik weet niet precies hoe dat eruit ziet, maar het klinkt niet best.

Bloed prikken vind ik al helemaal niks. Die naald… Brr! Mijn oma had altijd van die verhalen over flauwvallen bij het bloedprikken. Hopelijk overkomt mij dat niet. Maar ja, wat moet dat moet. Liever een klein prikje dan wekenlang hoesten en benauwd zijn. Mijn buurman had laatst longontsteking, die was echt weken uit de running. Kon amper de trap op! Dus ja, snel handelen is belangrijk, dat snap ik wel. Ik las ergens online, ik weet niet meer precies waar, dat iets van 1 op de 20 mensen die een longontsteking krijgen eraan overlijdt. Best heftig, toch? Dus eh… ja, beter het zekere voor het onzekere nemen. En maar hopen dat het gewoon een flinke verkoudheid is.