Hoe merk je dat oestrogeen daalt?

De stille daling: Hoe merk je dat je oestrogeengehalte afneemt?

De overgang, de periode waarin de ovariële functie afneemt en de productie van oestrogeen daalt, is voor veel vrouwen een periode van verandering. Maar een daling van het oestrogeengehalte kan zich ook op andere momenten in het leven voordoen, bijvoorbeeld na een operatie, door ziekte of door andere hormonale disbalansen. Het is daarom belangrijk te begrijpen hoe een dalend oestrogeengehalte zich kan uiten, zodat je op tijd professioneel advies kunt inwinnen. Want hoewel sommige verschijnselen normaal zijn, kunnen ze ook wijzen op onderliggende gezondheidsproblemen.

Het is belangrijk te benadrukken dat de symptomen van een dalend oestrogeengehalte sterk variëren van vrouw tot vrouw. Sommige vrouwen ervaren nauwelijks klachten, terwijl anderen aanzienlijke hinder ondervinden. Er is geen enkele symptoom dat definitief wijst op een laag oestrogeengehalte; een diagnose kan alleen door een arts worden gesteld via bloedonderzoek. Toch zijn er een aantal veelvoorkomende signalen die je kunnen laten vermoeden dat je oestrogeengehalte aan het dalen is:

Lichamelijke veranderingen:

• Gewichtsverandering: Ongewenste gewichtstoename, met name rond de buik, is een veelvoorkomend symptoom. Dit komt doordat een lager oestrogeengehalte de vetverdeling beïnvloedt.
• Vermoeidheid: Chronische en extreme vermoeidheid, die niet verdwijnt met rust, kan een teken zijn van een hormonale disbalans.
• Verandering in haargroei: Dunner wordend haar, haaruitval of juist overmatige haargroei op ongebruikelijke plaatsen kunnen wijzen op een verandering in hormoonhuishouding.
• Droge huid en slijmvliezen: Een droge huid, droge ogen, een droge vagina en een droge mond kunnen allemaal het gevolg zijn van een lager oestrogeengehalte. Dit verhoogt ook de kans op infecties, zoals blaasontstekingen.
• Veranderingen in de menstruatie: Onregelmatige menstruaties, zwaardere of lichtere bloedingen, of het uitblijven van menstruatie (amenorroe) zijn vaak voortekenen van een dalend oestrogeengehalte.
• Verminderde seksuele lust (libido): Een lager oestrogeengehalte kan leiden tot een verminderde vaginale smering en een lagere seksuele behoefte.
• Osteoporose: Op lange termijn kan een laag oestrogeengehalte bijdragen aan botontkalking, wat leidt tot een verhoogd risico op botbreuken.

Geestelijke veranderingen:

• Stemmingswisselingen: Prikkelbaarheid, angst, depressieve gevoelens en stemmingschommelingen komen vaak voor bij een dalend oestrogeengehalte.
• Slaapstoornissen: Moeite met inslapen, doorslapen of vroeg wakker worden zijn veelvoorkomende klachten.
• Concentratieproblemen: Een verminderd concentratievermogen en geheugenproblemen kunnen ook optreden.

Belangrijk: Als je meerdere van bovenstaande symptomen ervaart, is het raadzaam om contact op te nemen met je huisarts of gynaecoloog. Zij kunnen een diagnose stellen en een behandelplan opstellen dat is afgestemd op jouw individuele situatie. Zelfmedicatie is af te raden. Een arts kan bloedonderzoek uitvoeren om je oestrogeengehalte te meten en te bepalen of er sprake is van een tekort en wat de oorzaak hiervan is. Het is belangrijk om open te communiceren met je arts over je klachten om de juiste zorg te ontvangen.