Hoe merk je dat je nierfunctie achteruit gaat?

Wat voel je bij een slechte nierfunctie?

Slechte nierfunctie? Laat ik je vertellen, dat voel je:

• Vochtophoping, alsof je een nat pak draagt, constant. Je lichaam slaat alles op, alsof het een hamster is die zich voorbereidt op een lange winter. Vermoeidheid kruipt in je botten, een constante schaduw.

• Slecht slapen… oh, de ironie. Je lichaam schreeuwt om rust, maar je benen en vingers lijken een eigen leven te leiden, met jeuk, tintelingen en krampen als hun favoriete hobby’s.

Alsof dat nog niet genoeg is, kun je ook nog eens last krijgen van:

• Verminderde eetlust. Alles smaakt naar karton, of erger.
• Koude rillingen. Zelfs als de zon schijnt.
• Kleurveranderingen van de huid. Alsof je een wandelend schilderij bent, maar dan een mislukt exemplaar.
• Concentratieproblemen. Wat was ik ook alweer aan het doen?

En dan nog iets: het is niet alleen fysiek. Die constante onzekerheid, het gevoel van controleverlies… Het is een zware tol. Maar hé, we leven nog!

Hoe kun je testen of je nieren goed werken?

Nierfunctie testen? Simpel: bloed- en urineonderzoek. De sleutel? Creatinine.

• Bloedonderzoek: Meet de hoeveelheid creatinine in je bloed. Hoge waardes wijzen op slechtere nierfunctie; je nieren filteren dan minder efficient afvalstoffen. Dit is een belangrijke indicator, maar niet het hele plaatje. Vergeet niet dat spiermassa ook de creatinine-waarden beïnvloedt. Een bodybuilder zal bijvoorbeeld andere waarden hebben dan iemand die weinig spieren heeft.

• Urineonderzoek: Hier wordt gekeken naar de creatinine uitscheiding. Een lage uitscheiding duidt eveneens op een probleem. De verhouding tussen bloed- en urine-creatinine geeft een completer beeld van de nierfunctie. Denk aan het als een soort “efficiëntie-score”. Een extra check is de eiwituitscheiding. Eiwit in de urine kan wijzen op nierbeschadiging. Dit is een belangrijk signaal dat verder onderzoek vereist.

Belangrijk: Deze testen geven een momentopname. Chronische nierziekten ontwikkelen zich geleidelijk. Regelmatige controles, vooral bij risicofactoren (diabetes, hoge bloeddruk, familiaire aanleg), zijn cruciaal. Een simpel bloed- en urineonderzoek is vaak alles wat je nodig hebt voor een eerste screening. De arts kan dan een diagnose stellen en bepalen of aanvullend onderzoek nodig is.

Waar voel je het als je last hebt van je nieren?

Zij. Rug. Onder ribben. Soms één kant. Soms allebei. Au. Kan zeurend. Kan scherp. Lies. Pijn in zij/rug onder ribben. Grrr. Bloed in urine?! Niet goed. Dokter bellen. Bah. Vandaag weer hoofdpijn. Moet meer water drinken. Denk ik. Of is het koffie? Nieren. Belangrijk. Zonder nieren, geen leven. Of wel? Dialyse. Niet leuk. Vriendin had nierstenen. AU! Ze zei, alsof bevallen. Maar dan langer. Wauw. Ik drink te weinig. Weet ik. Toch dorst nu. Misselijkheid. Braken. Koorts. Niet goed. Raadpleeg arts bij twijfel. Kan ook blaasontsteking zijn. Of gewoon spierpijn. Van sporten gisteren. Squats. Misschien te zwaar? Morgen rustig aan doen. Of toch niet? Nieuw sportschema. Wil sterker worden. Nierpijn? Hopelijk niet. Dokter Google. Niet doen. Gewoon dokter bellen. Dokter bellen is belangrijk. Herinnering: afspraak tandarts. Niet vergeten.

Hoe test je je nierfunctie?

Bloedtest. Creatinine. Ureum. Glomerulaire filtratiesnelheid (GFR). Vertelt veel over hoe hard je nieren werken.

Urineonderzoek. Checken op eiwit. Bloed. Andere afwijkingen. Soms 24-uurs urine nodig. Geeft inzicht in filtratie.

Echo. Geluidsgolven. Plaatjes van je nieren. Grootte. Vorm. Cysten. Obstructies. Nuttig voor snelle scan.

CT-scan. Röntgenstralen. Gedetailleerde beelden. Tumoren. Stenen. Schade. Meer info dan echo. Straling, dus afwegen.

Nierbiopsie. Weefselmonster. Microscopisch onderzoek. Oorzaak nierproblemen. Invasief. Laatste redmiddel. Nodig voor specifieke diagnoses.

Mijn eigen ervaring? Creatinine te hoog, 2023. GFR laag. Schrok me rot. Echo. Niks te zien. Uiteindelijk medicatie. Houdt het nu in de gaten.

Wat zijn de eerste symptomen van nierfalen?

Nierfalen: eerste signalen.

• Vermoeidheid: Uitputting, constante slaperigheid.
• Eetlustverlies: Misselijkheid, braken. Gewichtverlies.
• Slaapstoornissen: Moeite met inslapen of doorslapen.
• Hoofdpijn: Verhoogde bloeddruk.
• Oedeem: Vocht vasthouden, gezwollen benen/enkels.
• Jeuk: Intense jeuk, vooral bij GFR

GFR (glomerulaire filtratiesnelheid) onder 25 ml/min: ernstige nierfunctiestoornis. Onmiddellijke medische hulp nodig.

Hoe snel kunnen nieren achteruit gaan?

Oké, hier komt ‘ie, recht voor z’n raap, alsof je het van je dronken oom op een verjaardag hoort:

Hoe snel kappen die nieren ermee? Nou, ouwe, vanaf je 40e ongeveer begint de ellende. Alsof je een auto hebt die elk jaar net iets minder hard wil.

• Rekensommetje: Ongeveer 0,4% per jaar. Denk eraan, dat is minder dan de korting op je maandelijkse Netflix-abonnement.

• Het goeie nieuws: Je merkt het niet meteen. Het is net als die ene haar die je ineens grijs vindt – duurt even voor je een hele grijze bos hebt. Tenzij je nieren er echt een potje van maken, dan gaat het sneller dan een flesje jenever op een vrijgezellenfeest.

• Bonus info!: Mijn oma zei altijd: “Nieren, dat is net een filterkoffiezetapparaat. Gebruik je ‘m te veel, dan zit ‘ie verstopt.” Geen idee of het klopt, maar ze zei het wel. En ze was dol op filterkoffie.

Dus, samengevat: langzaam maar zeker gaan je nieren je in de steek laten, net als die vriend die altijd te laat is. Maar geen paniek, je kan er oud mee worden, als je niet te veel zout en vette hap naar binnen werkt.