Hoe kom je van overgeefangst af?

Overgeefangst overwinnen: Een persoonlijke zoektocht naar rust in mijn buik

Overgeven. De gedachte alleen al stuurt een golf van misselijkheid door mijn lijf. Die verschrikkelijke paniek, het gevoel van totale machteloosheid… Ik ken het maar al te goed. Jarenlang heeft deze angst een schaduw over mijn leven geworpen, mijn vrijheid ingeperkt. Avondjes uit, reizen, zelfs simpele boodschappen doen – alles werd een potentiële bron van angst. En geloof me, die angst is niet zomaar een klein ongemakje; het is een diepe, allesoverheersende dreiging die je leven grondig kan ontregelen.

Ik heb veel geprobeerd om van deze overgeefangst af te komen. Van zelfhulpboeken vol ademhalingsoefeningen (die overigens wel hielpen om de acute paniekaanvallen iets te verzachten), tot kruidentheeën die beloofden wonderen te verrichten (spoiler alert: dat deden ze niet). Uiteindelijk besloot ik de stap te nemen naar cognitieve gedragstherapie (CGT). En eerlijk gezegd, in het begin voelde dat als een berg die ik moest beklimmen.

CGT klinkt zo logisch: je onderzoekt je angsten, je identificeert de triggers, je herstructureert je gedachten. Maar in de praktijk? Het is als een gevecht met jezelf. Je moet je eigen brein ontmaskeren, de diepste, duisterste hoekjes verkennen. Je confronteert jezelf met je angsten, met gedachten die je liever wilt verstoppen. Het is confronterend, uitputtend, en soms zelfs pijnlijk.

Ik herinner me nog levendig de eerste sessie bij mijn therapeut. Ik was doodsbang om alles te vertellen, bang voor veroordeling, bang dat ze me niet zou begrijpen. Maar gelukkig bleek ze een warm, empathisch persoon te zijn, die me meteen op mijn gemak stelde. Dat gevoel van veiligheid is cruciaal. Zonder dat, kan je nooit echt beginnen aan het intensieve zelfonderzoek dat CGT vereist. Het is als een veilige haven waar je je kwetsbaar kunt opstellen zonder bang te zijn voor kritiek.

Wat heeft CGT mij concreet gebracht? Ten eerste heeft het me geholpen om de oorsprong van mijn angst te begrijpen. Het bleek een combinatie van factoren te zijn: een nare ervaring in mijn jeugd met een maaginfectie, een perfectionistische instelling die me constant onder druk zette, en een neiging tot catastrofaal denken (alles zien als het ergste scenario).

Door middel van exposure therapie, een onderdeel van CGT, heb ik geleidelijk aan mijn angst aangepakt. We begonnen met kleine stapjes: eerst visualisatieoefeningen, daarna het bedenken van copingmechanismen voor als ik me onwel voelde, en uiteindelijk confrontatie met situaties die in het verleden angst uitlosten. Het was een langzaam proces, vol ups en downs, maar elke kleine overwinning voelde als een enorme triomf.

Wat ik wil benadrukken is dat er geen magische oplossing is. Het is hard werken, het kost tijd, en er zullen momenten zijn waarop je je afvraagt of het allemaal wel de moeite waard is. Maar de beloning is enorm. De vrijheid die ik nu ervaar, de rust die in mijn buik is teruggekeerd… dat is onbetaalbaar.

Mijn advies aan iedereen die worstelt met overgeefangst: zoek professionele hulp. Vind een therapeut bij wie je je veilig en begrepen voelt. CGT is een effectieve methode, maar het succes hangt sterk af van de therapeut-cliënt relatie. Wees geduldig met jezelf, vier je successen, en onthoud dat je niet alleen bent. Er is hulp beschikbaar, en er is een weg naar een leven zonder de constante dreiging van overgeven.