Hoe kan ik netjes een uitnodiging afwijzen?

Pff, een uitnodiging afwijzen… dat is soms echt een drama, hè? Alsof je iemand persoonlijk afwijst, terwijl je gewoon… tja, je eigen leven probeert te managen. Ik krijg regelmatig uitnodigingen voor vanalles en nog wat, en eerlijk gezegd, de helft moet ik vriendelijk – of soms iets minder vriendelijk – afslaan. Hoe doe je dat nou netjes, zonder iemands gevoelens te kwetsen?

Hier zijn een paar dingen die ik zelf heb geleerd (met vallen en opstaan, geloof me!).

• “Dank voor de uitnodiging! Ik zit helaas helemaal vol en kan momenteel geen nieuwe verplichtingen aangaan. Ik focus me op het vinden van meer balans.” Klinkt goed, toch? Lekker algemeen, maar wel eerlijk. Ik heb dit een keer gebruikt toen mijn nichtje me vroeg om mee te helpen bij een rommelmarkt. Hartstikke leuk natuurlijk, maar ik zat echt al tot mijn nek in de deadlines op mijn werk. En je wil toch ook nog eens tijd voor jezelf, of niet? Die balans, ja, daar streeft toch iedereen naar?

• “Wat lief dat je aan me denkt! Helaas botsen jouw data met mijn gezinstijd, die ik heilig houd. Een andere keer misschien?” Gezinstijd. Die is goud waard. Ik heb dit laatst gebruikt toen een collega me vroeg om na het werk nog even te blijven hangen voor een borrel. Super gezellig, maar mijn dochter had een schoolvoorstelling. En ja, dat gaat voor. Is het niet?

• “Dankjewel voor het vragen! Ik kan er nu niet bij zijn, maar [bied een klein alternatief aan, bijv. contact delen van iemand anders of later even kort bellen].” Dit vind ik wel een slimme. Dan laat je zien dat je wel betrokken bent. Een vriendin vroeg me laatst of ik mee kon naar een lezing, maar ik kon echt niet. Toen heb ik haar de contactgegevens gegeven van een andere vriend die er vast wel interesse in zou hebben. En weet je, ze vond het nog leuk ook!

Eigenlijk is het gewoon belangrijk om eerlijk en respectvol te zijn. Maar ook… niet te veel uit te leggen! Want dan ga je je misschien verdedigen en dat is helemaal niet nodig. Je hebt gewoon je eigen redenen. En dat is prima. Of niet dan?