Welke biv classificaties zijn er?

De BIV-classificaties: Een overzicht van de Nederlandse beveiligingsniveaus

De Nederlandse overheid hanteert het Besluit Informatiebeveiliging Overheid (BIV) om de informatiebeveiliging binnen de publieke sector te reguleren. Dit besluit kent verschillende classificatieniveaus toe aan informatie, afhankelijk van de potentiële impact van een datalek. Deze niveaus, gerangschikt van laag naar hoog risico, bepalen de strengheid van de vereiste beveiligingsmaatregelen. Het is cruciaal om te begrijpen welke classificatie van toepassing is, aangezien dit direct invloed heeft op de te nemen beveiligingsmaatregelen en de aansprakelijkheid bij een incident.

De exacte indeling van de BIV-classificaties is wettelijk vastgelegd en kan in de loop der tijd worden aangepast. Een precieze en uitputtende beschrijving van alle subniveaus en hun specifieke eisen valt buiten het bestek van dit artikel; dit vereist diepgaande kennis van het BIV en de bijbehorende richtlijnen. Dit artikel schetst echter een algemeen beeld van de verschillende classificatieniveaus.

Het BIV werkt met een hiërarchisch systeem, waarbij hogere niveaus een superset zijn van de vereisten van lagere niveaus. Dit betekent dat een systeem met een hogere classificatie automatisch voldoet aan de eisen van de lagere niveaus. De classificatie wordt bepaald op basis van meerdere factoren, waaronder:

• Vertrouwelijkheid: De mate waarin de informatie geheim moet blijven voor onbevoegden.
• Integriteit: De mate waarin de nauwkeurigheid en volledigheid van de informatie gewaarborgd moet worden.
• Beschikbaarheid: De mate waarin de informatie beschikbaar moet zijn voor bevoegde gebruikers wanneer nodig.

Hoewel de precieze benaming en het aantal subniveaus kunnen variëren afhankelijk van de interpretatie en de specifieke context, kan men in grote lijnen spreken van een aantal hoofdcategorieën, waarbij elke categorie weer in subcategorieën kan zijn onderverdeeld:

• Laag: Informatie met een beperkte impact bij een datalek. De vereiste beveiligingsmaatregelen zijn relatief eenvoudig.
• Medium: Informatie met een gemiddelde impact bij een datalek. De beveiligingsmaatregelen zijn uitgebreider dan bij een lage classificatie.
• Hoog: Informatie met een zeer hoge impact bij een datalek. Dit vereist zeer strikte beveiligingsmaatregelen, waaronder vaak geavanceerde technologieën en strikte procedures.
• Top Secret (of vergelijkbaar): Informatie met een extreem hoge impact bij een datalek. Deze classificatie betreft zeer gevoelige informatie waarvoor de strengste beveiligingsmaatregelen gelden. Dit niveau wordt alleen toegepast in uitzonderlijke gevallen.

Het bepalen van de juiste BIV-classificatie vereist een zorgvuldige risicoanalyse. Deze analyse dient de potentiële gevolgen van een datalek te identificeren en te kwantificeren. Organisaties binnen de publieke sector zijn verplicht om deze analyse uit te voeren en de juiste classificatie toe te kennen aan hun informatie.

Disclaimer: Dit artikel geeft een algemeen overzicht en is geen vervanging voor de officiële BIV-documentatie. Voor een nauwkeurige en complete beschrijving van de BIV-classificaties en de bijbehorende eisen dient men de officiële wetteksten en richtlijnen te raadplegen.