Wat is het verschil tussen D&I en DEI?

Wat is eigenlijk het verschil tussen D&I en DEI? Ik worstel er zelf nog steeds wel eens mee, hoor. Het voelt soms alsof je door een bos struikelt zonder kaart en kompas. Eerst dacht ik: ach, D&I, diversiteit en inclusie, dat klinkt toch al mooi? Meer vrouwen in de top, wat meer mensen met een andere achtergrond, gezellig toch?

Maar dan… dan kwam ik erachter dat het veel dieper gaat. Dat D&I, hoe goed bedoeld ook, eigenlijk alleen maar kijkt naar wie er aanwezig is. Alsof je een prachtige taart bakt met allerlei ingrediënten, maar vergeet te kijken of die ingrediënten wel gelijk verdeeld zijn. Of er genoeg van elk is. Herken je dat? Die momenten waarop je denkt: “Ja, er zijn vrouwen in de vergadering, maar ze zeggen eigenlijk nooit wat?”

DEI, diversiteit, equiteit en inclusie, voegt daar iets heel essentieels aan toe: gelijkheid. Het is niet genoeg om alleen maar verschillende mensen te hebben. Het gaat om eerlijke kansen. Ik denk aan mijn zus, die een fantastische sollicitatie had, maar bij een bedrijf waar ze zeker wel welkom zouden moeten zijn, afgewezen werd. Pure onzin! Achteraf bleek dat het bedrijf, ondanks hun mooie praatjes over inclusie, gewoon nog steeds heel traditioneel was. Dat is waar DEI tegen vecht: tegen die onzichtbare, maar zo krachtige barrières.

DEI is dus, zeg maar, een upgrade van D&I. Het is proactief, niet alleen reactief. Het gaat niet alleen om een paar vrouwen in de directie, maar om een echte verandering van de systemen die ongelijkheid in stand houden. Het is alsof je bij die taart niet alleen kijkt naar de ingrediënten, maar ook naar het recept, of iedereen wel genoeg ruimte kreeg tijdens het bakken, weet je? 70% van de topfuncties wordt nog steeds ingenomen door witte mannen. Dat is niet toeval, toch? Dat zijn cijfers die je wakker moeten schudden. DEI wil dat veranderen. En daar moet je, denk ik, voor vechten. Het is een lange weg, maar – en dat weet ik zeker – het is zo ontzettend belangrijk.