Is polyester satijn goed?

Polyester satijn… Glad, ja, dat wel. Maar goed? Ik weet het niet hoor. Ik heb zo mijn twijfels. Die gladheid voelde in het begin heerlijk, luxe zelfs. Weet je wel, zoals zo’n fancy hotelkussen. Maar na een paar nachten… poef! Mijn haar stond alle kanten op! Statisch, alsof ik een schok had gekregen. En ik maar denken dat het mijn haarbreuk zou verminderen. Tja, misschien breekt het minder snel af, maar het lijkt wel of ik de helft van mijn haar kwijtraak door al dat statische gedoe.

Het is een beetje als die reclames voor wondermiddeltjes, te mooi om waar te zijn. Glanzende lokken, geen klitten meer… Wie wil dat nou niet? Ik in ieder geval wel. Maar die statische elektriciteit… Het is echt geen grap! Laatst trok ik mijn muts af, en pats, mijn haar stond recht overeind. Ik leek wel een ontplofte poedel. Niet echt de look waar ik voor ga, eerlijk gezegd.

En dan dat gedoe over hypoallergeen en antibacterieel… Polyester satijn is het dus allebei niet. Ik heb geen idee hoeveel bacteriën er in zo’n kussensloop krioelen, bah! Ik las ergens dat zijde veel beter is op dat gebied. Misschien moet ik daar toch maar eens in investeren. Of zou katoen satijn een betere optie zijn? Ik word er helemaal kriegel van, al die keuzes.

Het is frustrerend, want die gladheid van polyester satijn is best fijn. Het voelt wel minder ‘verstikkend’ dan een gewone katoenen sloop. Maar ja, moet ik dan maar accepteren dat ik eruit zie alsof ik door de bliksem ben getroffen? Is dat het waard? Ik ben er nog niet uit…