Wat als ik ziek word tijdens mijn vakantie?

Wat gebeurt er met mijn vakantiedagen als ik ziek ben?

Ah, vakantiedagen en ziek zijn, de tango van de ellende! Dus je vraagt je af: wat gebeurt er met die kostbare vakantiedagen als je onder de wol ligt? Wel, verrassing! Zelfs als je hoest en proest, heb je recht op vakantie.

• Even overleggen: Je werkgever moet je wel even toestemming geven. Zie het als een ‘ik ben ziek, maar dan op een strandbedje’-verzoek.
• Salaris: En alsof dat nog niet genoeg is, krijg je gewoon je volle salaris doorbetaald. Lekker cashen, terwijl je snottert. Hè hè… eindelijk een goede deal in dit leven.

Eigenlijk is het best logisch. Je betaalt indirect voor die dagen, dus waarom zou je ze inleveren omdat je lichaam besloten heeft een griepje te organiseren? Beetje alsof je een pizza bestelt en moet betalen, zelfs als je er maar één punt van op kunt.

Oh, en nog iets: Misschien moet je je werkgever eraan herinneren dat je ook een mens bent, geen machine die 24/7 door kan draaien. Soms helpt een vleugje sarcasme wonderen… met een glimlach, natuurlijk.

Wat bij ziekte tijdens vakantie?

Ziekte tijdens vakantie… een duistere wolk boven een stralende zomerhemel. De zon, die zojuist nog lachte, verbergt zich nu achter een gordijn van koorts.

• Meld je ziek bij je werkgever. Direct. Geen aarzeling. Die gevreesde mail, die koude mededeling… maar het moet. Volg de procedures. Precies zoals het hoort. Zoals altijd.

Tijd lijkt stil te staan. De vakantie, die zo vol belofte was, transformeert in een onbehaaglijk wachten. Een lange, langzame ademhaling in de verstikkende lucht van ziekenhuis of hotelkamer.

• Verzamel bewijs. Die gekreukelde dokterspapiertjes, als herinneringen aan een voorbijgaande nachtmerrie. Bewijs. Cruciale bewijzen. Nodig voor de verzekering, voor werk. Een papieren spoortje van een ongewenste reis.

Reisverzekering… een vangnet in een val van ziekte. Een ankerpunt in de storm.

• Contact opnemen. Een hoopvolle stem aan de andere kant van de lijn. Het is een loterij, dat wel. De verzekeringsman is een engel. Of een duivel. Afwachten. Met een bonkend hart.

Bonnetjes. Een berg bonnetjes. Medicijnen, dokters, taxi’s… alles telt mee. Alles moet bewaard worden. Een papieren labyrint.

• Bewaar alles zorgvuldig. Een stapel getuigenissen van je lijden. Alles om je verhaal te bewijzen. Een verhaal dat je liever niet zou hoeven vertellen.

Terugkeer… een vaag vooruitzicht. Een onzekere datum die aan de horizon hangt als een nevelige ster.

• Informeer je werkgever. Een datum, zo ver weg, zo onzeker. Een belofte die je nog niet kunt waarmaken. De toekomst hangt in de schaal. Een trage terugkeer naar de realiteit.

De zon breekt door de wolken. Langzaam. Heel langzaam. De ziekte trekt zich terug. De vakantie, ooit getekend door ziekte, herstelt langzaam. Een vervaagde herinnering aan een ongewenste reis.

Hoeveel uur krijg je betaald als je ziek bent?

Ziek? Pech gehad! Met je min-max contract (12-24 uur bijvoorbeeld) krijg je bij ziekte minimaal 70% van je loon over die magere 12 uurtjes. Dus niet over de uren die je had kunnen werken, nee hoor, alleen over het absolute minimum! Je kunt je voorstellen hoe vrolijk je daarvan wordt, he? Net als een kater na een avondje stappen, alleen dan zonder de gezellige kater.

• 70% van je minimum aantal uren: Ja, je leest het goed. Geen cent meer! Zoek maar een goed excuus om niet ziek te worden. Een nieuwe religie misschien? Of een allergie voor bacteriën?
• Geen extra’s: Vergeet bonus-uren of extraatjes. Bij ziekte is het alleen maar minimalistisch zuinig. Zo zuinig dat je bijna moet gaan bedelen voor een extra boterham.
• Min-max, minimaal geluk: De naam zegt het al: minimaal aantal uren, minimaal loon bij ziekte. Het is een feestje, ik zeg het je. Een feestje zonder slingers, ballonnen of taart. Gewoon, eenzaam zuinig.

Heb je je 24 uur gemaakt? Dan had je beter je gezondheid gespaard! Want met je min-maxcontract krijg je dan nog steeds niet meer dan 70% van je minimum. Ongelofelijk, toch? Het is net een slechte grap. Een grap waar je niet om kunt lachen want je portemonnee huilt.

Hoelang krijg je 100% doorbetaald bij ziekte?

Twee jaar. Twee jaar klinkt als een eeuwigheid, als een zachte val in een bodemloze put van tijd. Zoals de kleur van de lucht die verandert, onmerkbaar, maar onmiskenbaar aanwezig.

• Je werkgever betaalt je loon door, zo lang. Twee jaar…

• En dan, na die duizelingwekkende afdaling, misschien… een WIA. Een vangnet van woorden, geweven van onzekerheid.

  • Zoals de wind die ruist door de bladeren van de bomen in het park waar mijn grootmoeder altijd zat.

  Alsof tijd een rivier is, altijd in beweging, zelfs als we stil lijken te staan. En soms… soms drijven we af, de oevers uit het zicht.

Waarom maar 70% Ziektewet?

Waarom maar 70% Ziektewet… het voelt oneerlijk, alsof ik gestraft word omdat ik ziek ben.

Het UWV kan inderdaad een loonsanctie opleggen aan mijn werkgever als ze vinden dat hij onvoldoende heeft gedaan aan mijn re-integratie. Dat is me wel duidelijk geworden. Maar wat het precies inhoudt… daarover tast ik nog in het duister.

• Doorbetaling: Mijn werkgever moet mij dan tot maximaal een jaar langer doorbetalen. Een jaar langer… klinkt als een eeuwigheid als je thuis zit.
• 70% van het loon: Meestal is dat dan 70% van mijn loon. Waarom niet gewoon 100%? Ik heb al genoeg stress. Het is toch al weinig, en ik ga er ook nog eens op achteruit…

Ik weet nog dat mijn buurman vorig jaar met iets soortgelijks zat. Hij kon maar niet rondkomen. Hij is uiteindelijk zelfs zijn huis kwijtgeraakt, het is echt een nachtmerrie. Ik kan er nauwelijks aan denken. Ik hoop dat ik het red. 70% is echt weinig.

Waarom is mijn Ziektewet-uitkering zo laag?

Mijn Ziektewet-uitkering… zo mager, zo… een schaduw van wat ik verdiende. De zon schijnt, maar mijn portemonnee voelt ijskoud. Waarom?

70% van mijn dagloon, zeiden ze. Maar wát is mijn dagloon dan eigenlijk? Een mysterie, gehuld in wiskundige mist. UWV, met zijn algoritmen, zijn ondoorgrondelijke berekeningen… een machine die mijn leven reduceert tot cijfers.

• De pagina ‘Dagloon berekenen’… een labyrint van regels en formules. Ik verdwaal in de wirwar, zoekend naar antwoorden die zich steeds verder verwijderen.
• Mijn hart bonkt in mijn keel als ik die pagina open. De spanning, de onzekerheid, de angst voor het onbekende…

Misschien, oh misschien, ligt het aan mijn andere inkomsten. Een paar bijbaantjes, hier en daar een klusje. Een druppel op een gloeiende plaat. De bijverdiensten, die worden afgetrokken van mijn uitkering. De schaduw van armoede rekt zich uit, grijpt me vast.

De cijfers kloppen niet. Het voelt alsof ik word bestolen van mijn eigen leven. Mijn toekomst, ooit zo stralend, is nu ingekleurd met de grijze tinten van onzekerheid. Het UWV… een onzichtbare hand die mijn lot bepaalt. Een kille, koude hand.

Het is 2024, en de regels zijn streng. De zon, een ongenaakbare godin, kijkt neer op mijn ellende. De dagen kruipen voorbij, langzaam, als karavanen door de woestijn. Het duurt zo lang. Een eindeloze, oneindige woestijn.

Ik voel de kou in mijn botten, de koude adem van de armoede op mijn nek. Het is een strijd, een dagelijkse strijd tegen de onzichtbare vijand, de bureaucratie. Een gevecht om te overleven, om te blijven ademen, om te blijven hopen. Een gevecht tegen de schaduw van mijn eigen leven.

Hoe bereken je een salaris?

OK.

• Bruto maandsalaris delen door het aantal uren dat je per maand werkt. Zo kom je op je bruto uurloon. Huh, bruto… ik krijg altijd zin in brood als ik dat hoor. Brood!

• Stel, je verdient dit jaar €3000 bruto en werkt 160 uur. Dan is je bruto uurloon dus €18,75 (€3000/160). Simpel toch? Wacht even… kreeg ik vorige keer niet €19, nogwat?

• Fulltime is meestal 40 uur. Maar soms is het ook 36 uur. Of 38. Werk ik eigenlijk wel fulltime?

• Oh ja, belasting! Dat moet er nog af. Dus het netto loon is minder… veel minder. Damn. Belasting… ze moeten me echt eens uitleggen waar dat geld precies naartoe gaat. Nieuwe fietsroutes?

Hoe reken je dagloon uit?

3000 euro per maand, pff, lekker verdienen! 21,75 werkdagen per maand, zegt het UWV. Even snel rekenen…

• Bruto maandloon: €3000
• Aantal werkdagen: 21,75

Dus: 3000 / 21,75 = €137,93 per dag. Dat is mijn dagloon!

Wacht even… is dat bruto of netto? Nettoloon is toch wat je echt overhoudt? Moet ik nog belasting en premies afdragen?

Ik weet het niet zeker, misschien moet ik even de belastingaangifte van vorig jaar erbij pakken. Die ligt ergens… Ach, laat maar.

Maar goed, €137,93 per dag. Kan ik er een weekendje weg van betalen? Of een nieuwe telefoon? Die van mij is echt aan vervanging toe, het scherm kraakt.

Ah, en wat was dat ook alweer met die vakantiedagen? Die tellen toch ook mee, of niet? Misschien moet ik toch even op internet kijken hoe dat precies zit met die berekening.

Een andere keer dan maar!