Wat mogen verhuurders niet vragen?

Wat verhuurders niet mogen vragen aan potentiële huurders

Verhuurders hebben de verantwoordelijkheid om eerlijke en niet-discriminerende huisvestingspraktijken te handhaven. Als onderdeel hiervan is het hen verboden om bepaalde vragen te stellen aan potentiële huurders. Deze vragen kunnen betrekking hebben op beschermde kenmerken zoals ras, geslacht, religie, handicap en gezinsstatus.

Verboden vragen

De volgende vragen mogen verhuurders niet stellen aan potentiële huurders:

• Etnische of culturele achtergrond: Verhuurders mogen geen vragen stellen over het ras, de afkomst of de familieband van de huurder.
• Religieuze overtuiging: Verhuurders mogen niet vragen naar de religieuze overtuiging of praktijken van de huurder.
• Politieke voorkeur: Verhuurders mogen niet vragen naar de politieke voorkeur of partijdigheid van de huurder.
• Seksuele geaardheid: Verhuurders mogen niet vragen naar de seksuele geaardheid of identiteit van de huurder.
• Lichamelijke of geestelijke gezondheid: Verhuurders mogen geen vragen stellen over de lichamelijke of geestelijke gezondheid van de huurder, tenzij dit direct verband houdt met de capaciteit van de huurder om de huurovereenkomst na te komen.

Gevolgen van discriminatie

Het stellen van deze verboden vragen kan ernstige gevolgen hebben voor verhuurders. Huurders die zich gediscrimineerd voelen, kunnen een klacht indienen bij een woonagentschap of een rechtszaak aanspannen. Verhuurders kunnen worden verplicht om schadevergoeding te betalen of hun huurwoning verliezen.

Gelijke huisvesting voor iedereen

Iedereen heeft het recht om eerlijke en niet-discriminerende toegang te hebben tot huisvesting. Door zich te houden aan de verboden vragen, kunnen verhuurders helpen om een inclusievere en eerlijkerere huisvestingsmarkt te creëren.