Wat moet een baby van 20 maanden kunnen?

Ach, 20 maanden alweer… Waar blijft de tijd? Mijn kleine meisje, bijna geen baby meer. Het is echt ontroerend, hè? Om te zien hoe snel ze dingen oppikt. Twee woordjes achter elkaar, dat is al feest! “Niet slapen!” roept ze dan, met zo’n serieuze blik. Echt, net een mini-volwassene die in discussie wil gaan. Meer water? Dat is dan weer het moment dat mijn hart smelt.

Ik ben zo trots, echt waar, op elke kleine stap vooruit. Is het niet gek hoe elke kleine vooruitgang voelt als een enorme mijlpaal? Soms, heel soms, flitst het wel even door m’n hoofd: zou ze niet al… Maar dan denk ik meteen: nee! Elk kind is anders, toch? Ontwikkelt zich op z’n eigen tempo. En eigenlijk is dat precies hoe het hoort te zijn.

Laatst was ik in een speeltuin en er waren allemaal moeders die het hadden over zinnetjes van vier woorden, complete verhalen… Ik zuchtte bijna hardop. Maar ja, weet je, die zinnetjes van drie woorden… Dat komt vast wel. En zo niet, dan niet. Het allerbelangrijkste is toch dat ze vrolijk is en zich goed voelt? Of zie ik dat verkeerd? Ik denk het niet. Liefde en geborgenheid, dat is toch de basis? De rest… Dat volgt vanzelf, hoop ik dan maar. En anders is ze gewoon lekker uniek. En dat is ook goed.