Wat is een infinitief voorbeeld?

Wat is een infinitief eigenlijk? Ik vroeg me dat zelf ook ooit af, weet je? Het klonk zo… formeel. Alsof het alleen voor taalkundigen was weggelegd. Maar nee hoor, het is eigenlijk heel simpel.

De infinitief… de basisvorm van het werkwoord. Zoals ‘maken’, ‘rennen’, ‘werken’. Gewoon, puur. Kijk, ‘koken’ bijvoorbeeld, dat is er ook een. En ‘denken’, ja, zelfs dat! Zelfs denken over infinitieven valt eronder, haha. Raar eigenlijk, hè?

Ik herinner me nog hoe ik op de middelbare school zat, en de juf het uitlegde. Ik dacht toen: Oh, dat is het? Waarom maakten ze het dan zo ingewikkeld? Er stond een heel hoofdstuk over in onze grammaticaboek, vol met regels en uitzonderingen. Een drama! Nu vind ik het eigenlijk best grappig.

Je zet er gewoon ‘te’ voor, toch? ‘Te maken’, ‘te rennen’, ‘te werken’… Zo simpel! Mijn oma, die was altijd bezig met breien, zei altijd: “Ik heb zin om te breien”. Zelfs oma wist onbewust wat een infinitief was! Zeker weten. Misschien niet de naam, maar wel het gevoel.

Ik denk dat het een van die dingen is die je pas echt snapt als je het een paar keer ziet. En een paar keer gebruikt, natuurlijk. En misschien vind je het uiteindelijk net zo simpel als ik nu, en vraag je je af waarom het ooit zo moeilijk leek. Ach ja, dat is het toch vaak met grammatica? Ineens klik het, en dan denk je: wat een onzin was ik toch bezig!