Wat is het nadeel van pasteuriseren?

Pasteuriseren… pfff… Ik zit er echt mee in m’n maag, weet je? Aan de ene kant, tuurlijk, niemand wil ziek worden van een slok melk of een hapje yoghurt. Bacteriën, daar word je niet blij van. Ik herinner me nog die ene keer dat ik rauwe melk dronk op een boerderij… nou, laten we zeggen dat ik een paar dagen niet zo lekker was. Dus ja, veiligheid is belangrijk. Superbelangrijk zelfs.

Maar… (en er is altijd een ‘maar’ hè?) al die goede dingen die verloren gaan bij pasteuriseren. Vitaminen, eiwitten… foetsie. Iemand vertelde me laatst dat er wel 45% immuunglobuline verdwijnt! 45%! Dat is toch… bizar veel? Ik probeer gezond te eten, veel groenten en fruit, en dan gooi je zo’n groot deel van die goede stoffen gewoon weg? Het voelt een beetje… tegenstrijdig. Alsof je met je ene hand opbouwt wat je met de andere afbreekt.

En dan hebben we het nog niet eens over al die energie die het kost. Al dat verhitten… is dat nou echt nodig? Ik las ergens – ik weet niet meer precies waar, misschien op een blog of zo – dat er alternatieve manieren zijn om voedsel te bewaren. Methodes die minder ingrijpend zijn, die de voedingsstoffen beter behouden. Zou dat niet veel beter zijn? Ik bedoel, stel je voor… melk die net zo veilig is als gepasteuriseerde melk, maar wél met alle vitaminen en mineralen erin. Dat zou toch geweldig zijn?

Ik blijf er maar over nadenken. Is pasteuriseren nou echt de heilige graal, of is het een soort noodzakelijk kwaad? Ik weet het echt niet. Het is zo’n afweging… veiligheid versus voedingswaarde. Wat kies je dan?