Wat is het nadeel van 1 nier?

Wat is het nadeel van maar één nier? Man, dat is een vraag die me altijd achtervolgt. Ik ken iemand, een hele lieve vriendin, die met één nier geboren is. En ik zie haar worstelen, soms. Niet altijd, gelukkig, maar het zit er wel altijd een beetje… op de achtergrond. Een sluimerende angst, denk ik.

De dokters zeggen dan wel dat je met één nier prima kunt leven. Ja, dat klopt ook wel, hoor. Maar die SOFIA-studie… 75% van de kinderen met één nier vertoont op hun achttiende al nierschade? Dat vind ik echt schrikken. Serieus, 75%! Dat is bijna driekwart! Wat betekent dat dan precies? Voor mijn vriendin, bedoel ik. Wat betekent dat voor haar toekomst?

De problemen die ze kunnen krijgen, zijn best heftig ook. Hoge bloeddruk, bijvoorbeeld. Mijn oom heeft dat ook, en dat is verschrikkelijk vermoeiend voor hem. Dan nog dat eiwitverlies in de urine… ik heb er geen flauw idee van hoe dat voelt, maar het klinkt niet prettig. En verminderde nierfunctie, tja, dat spreekt voor zich, toch? Dat is gewoon minder goed kunnen functioneren van een belangrijk orgaan. Niet niks, dus.

Het verhoogt het risico op toekomstige nierproblemen, zeggen ze. Dat is logisch, denk ik dan zelf ook wel. Het is alsof je maar één motor hebt in je auto, als de ene motor het begeeft… tja, dan sta je stil. Nou ja, zo heftig is het gelukkig niet altijd, maar het is wel een constante zorg, lijkt het me. Een soort extra last, die je altijd met je meedraagt. Een stille dreiging, die in je achterhoofd sluimert. Zou ik er zelf anders mee om kunnen gaan? Zou ik net zo sterk zijn als mijn vriendin? Ik weet het niet. Het maakt me in ieder geval wel erg bang voor haar, en voor de toekomst.