Kun je ongemerkt een hartaanval hebben gehad?

De stille sluipmoordenaar: had u een hartaanval zonder het te weten?

Een hartaanval, we associëren het met borstpijn, kortademigheid en een drukkend gevoel op de borst. Maar wist u dat een aanzienlijk deel van de hartaanvallen zich op een veel sluimerendere manier voordoet? We spreken dan van een stille hartaanval, ook wel een stil infarct genoemd. Dit is een hartaanval waarbij de klassieke symptomen volledig of grotendeels afwezig zijn, ondanks dat er aantoonbaar schade aan het hartweefsel is opgetreden. Deze onopvallende aanval kan verwoestende gevolgen hebben, omdat hij vaak pas ontdekt wordt wanneer andere gezondheidsproblemen een grondiger onderzoek noodzakelijk maken.

Het onderscheid met een reguliere hartaanval zit hem in de afwezigheid van duidelijke waarschuwingssignalen. Terwijl iemand met een ‘normale’ hartaanval intense pijn ervaart, merkt iemand met een stille hartaanval mogelijk alleen een lichte druk op de borst, extreme vermoeidheid, misselijkheid, rugpijn of kortademigheid – symptomen die gemakkelijk te missen zijn of toegeschreven worden aan stress, vermoeidheid of andere aandoeningen. De schade aan het hartweefsel is echter net zo reëel en kan op een ECG duidelijk zichtbaar zijn.

Waarom blijven deze stille hartaanvallen dan onopgemerkt? Een belangrijke factor is dat vrouwen vaker getroffen worden dan mannen. Hun symptomen zijn vaak subtieler en minder specifiek, waardoor ze ze minder snel associëren met een hartaanval. Ook leeftijd speelt een rol; oudere mensen kunnen een verminderde pijnperceptie hebben.

De gevolgen van een onopgemerkt stille infarct zijn aanzienlijk. Schade aan het hartweefsel kan leiden tot hartfalen, ritmestoornissen, een verhoogd risico op een toekomstige, wel symptomatische hartaanval en een verhoogde kans op overlijden. De stilte van de aanval maakt het des te gevaarlijker, omdat er geen directe aanleiding is om medische hulp te zoeken.

Hoe kan een stille hartaanval dan worden ontdekt? Vaak is het een toevallige ontdekking tijdens een routine-ECG, bijvoorbeeld bij een onderzoek naar een andere aandoening. Een bloedonderzoek kan ook aanwijzingen opleveren door het aantonen van verhoogde troponine-waarden, eiwitten die vrijkomen bij beschadiging van het hartweefsel.

Wat kunt u doen? Hoewel het voorkomen van een stille hartaanval niet volledig gegarandeerd kan worden, is het belangrijk om de risicofactoren te beheersen. Dit omvat een gezonde levensstijl met regelmatige lichaamsbeweging, een evenwichtig dieet, het stoppen met roken en het beheersen van onderliggende aandoeningen zoals hoge bloeddruk, hoog cholesterol en diabetes. Regelmatige check-ups bij uw huisarts, inclusief een ECG indien geïndiceerd, kunnen bijdragen aan de vroegtijdige detectie van eventuele hartschade.

Een stille hartaanval is een serieuze, vaak onzichtbare bedreiging. Door bewustzijn te creëren en de risicofactoren te beheersen, kunnen we de impact van deze stille sluipmoordenaar minimaliseren.