Is zweten een goed teken?

Is zweten een goed teken? Pff, goeie vraag eigenlijk. Ik bedoel, wie vindt zweten nou echt leuk? Plakkend gevoel, soms van die zweetplekken… Niet echt charmant. Maar toch… ja, het is wel een goed teken, denk ik dan. Het is je lichaam dat zn ding doet, hè? Zichzelf aan het reguleren, afkoelen. Een beetje zoals de aarde zichzelf afkoelt met regen, toch? (Oké, misschien een beetje een rare vergelijking.)

Ik weet nog dat ik laatst een flinke wandeling maakte, echt warm was het. En man, ik zweette me helemaal te pletter. Maar daarna… wow. Voelde ik me zo schoon, zo… gezuiverd! Alsof al die rommel eruit gespoeld was. En dan dat gevoel na een work-out in de sportschool. Totaal bezweet, rood hoofd, maar stiekem best wel trots. Zo van: “Kijk mij eens even goed bezig zijn!” Het is dan echt een bewijs dat je iets hebt gedaan, vind je niet?

Maar aan de andere kant… dat overmatig zweten bij stress. Bleh. Dat vind ik echt minder. Dan sta ik bijvoorbeeld voor een presentatie en voel ik die zweetdruppels al langs mijn rug lopen. Niet echt bevorderlijk voor mijn zelfvertrouwen, kan ik je vertellen. Het voelt dan alsof mijn lichaam me verraadt. En ik las ergens dat stress-zweet anders ruikt dan “gewoon” zweet. Iets met andere klieren of zo. Geen idee of het klopt, maar ik beeld het me wel in.

Dus ja, zweten… Het is een dubbel dingetje. Enerzijds een teken van gezondheid, inspanning, zuivering. Anderzijds een teken van stress, ongemak, en soms zelfs schaamte. Tja, het hoort er allemaal bij, denk ik. Het is gewoon… menselijk. Net als wij. Niet perfect, maar wel echt.