Hoe kun je artrose aantonen?

Hoe kun je artrose aantonen?

Artrose, oftewel degeneratieve gewrichtsaandoening, is een veelvoorkomende klacht, vooral bij ouderen. Hoewel er geen specifiek ‘artrose-onderzoek’ bestaat, stelt de huisarts de diagnose door een combinatie van methoden.

Het beginpunt is altijd een grondig gesprek over je klachten. De huisarts zal vragen stellen over de pijn (plaats, intensiteit, duur), de beweeglijkheid van het gewricht, en de triggers van de pijn. Belangrijke factoren zoals eventuele verwondingen in het verleden, belastende activiteiten, en eventuele andere medische aandoeningen worden eveneens besproken. Dit gesprek vormt de basis van de diagnose.

Vervolgens volgt een lichamelijk onderzoek. De arts zal het aangedane gewricht inspecteren, op zwelling, roodheid en warmte controleren. Hij zal de bewegingsuitslag evalueren en eventuele stijfheid vaststellen. De aanwezigheid van crepiteren (een krakend geluid tijdens beweging) kan ook indicatief zijn. Dit lichamelijk onderzoek helpt de arts de ernst van de aandoening te beoordelen en eventuele andere oorzaken van de pijn uit te sluiten.

Röntgenfoto’s zijn een veelgebruikte aanvullende methode. Deze beelden kunnen gewrichtsvernauwingen, botuitsteeksels (osteofyten) en gewrichtsveranderingen aantonen die typisch zijn voor artrose. Echter, röntgenfoto’s zijn niet altijd noodzakelijk. In sommige gevallen, met name in de vroege stadia van artrose, kan een röntgenonderzoek weinig bruikbare informatie opleveren en kunnen andere methoden zoals een MRI-scan meer relevante informatie bieden. De beslissing over aanvullend onderzoek wordt dus individueel genomen door de huisarts, gebaseerd op de specifieke situatie en klachten van de patiënt.

Bloedonderzoek is meestal niet de primaire manier om artrose vast te stellen. Het wordt hoofdzakelijk gebruikt om andere aandoeningen uit te sluiten die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken, zoals reumatoïde artritis of infecties.

Het is belangrijk te beseffen dat artrose een progressieve aandoening is. De diagnose en behandeling zijn gericht op het beheersen van de pijn, het behouden van de gewrichtsfunctie, en het verbeteren van de kwaliteit van leven. De huisarts zal een individueel behandelplan opstellen dat aansluit bij de specifieke behoeften van de patiënt.