Hoe weet je of bonen gaar zijn?

Hoe weet je of die groene vriendjes, die bonen, nou eindelijk gaar zijn? Dat is altijd zo’n vraag, he? Ik heb daar vroeger echt mee geworsteld. Mijn oma, die maakte de meest heerlijke bonenschotel, maar ik stond altijd ongeduldig te wachten, bang dat ik ze te lang of te kort kookte. Ramp met een halfgare boon, toch?

De truc, heb ik ontdekt – en geloof me, ik heb er genoeg gekookt, denk aan die ene keer met die gigantische hoeveelheid voor die familiebarbecue, puf! – is simpel, maar je moet wel even voelen:

Eerst, kook je ze zonder deksel. Zes tot acht minuten, zeggen ze. Maar ja, acht minuten is toch net iets anders dan zes? Ik kijk altijd even, of ze zo’n frisgroene kleur hebben gekregen. Als je te lang wacht, dan krijg je die saaie, dofgroene kleur. Niet aantrekkelijk, en je smaakpapillen zullen je dankbaar zijn voor frisgroene bonen, beloofd.

Dan, en hier komt het, de ultieme test: de vork-proef. Gewoon een vork nemen, en erin prikken. Voelt ie zacht, maar… oh, dat beetje weerstand? Dat is het geheim! Dat betekent perfect gaar. Niet pap, maar ook niet hard als een kiezelsteen. Je moet het even voelen, weet je? Het is een beetje als… zoals het voelen van babyhuid, super zacht maar met een gezonde stevigheid.

Ik weet nog dat ik de eerste keer dat ik dit deed, zo trots was. Het voelde als een soort geheime code ontcijferd te hebben. Mijn oma zou trots op me geweest zijn, denk ik. En die familiebarbecue? Die bonenschotel was een knaller. Iedereen wilde het recept! (Maar dat geheim deel ik niet, sorry!)