Welke 3 soorten voorzieningen zitten in de WMO?

De WMO, de Wet maatschappelijke ondersteuning, is er om mensen te helpen zo lang mogelijk zelfstandig thuis te kunnen blijven wonen en mee te doen in de samenleving. Maar welke vormen van ondersteuning vallen er nu precies onder? In plaats van te spreken over drie soorten voorzieningen, is het beter om te kijken naar de doelen die de WMO nastreeft met de geboden ondersteuning. De WMO kent namelijk een breed scala aan maatregelen, die we kunnen indelen in drie hoofddoelen:

1. Ondersteuning bij zelfredzaamheid en participatie: Dit betreft hulp bij dagelijkse activiteiten die iemand zelfstandig zou moeten kunnen doen, maar door beperkingen niet (meer) lukt. Denk hierbij aan:

• Huishoudelijke hulp: Het schoonhouden van het huis, wassen, strijken en boodschappen doen. De focus ligt op het creëren van een hygiënische en leefbare woonomgeving.
• Persoonlijke verzorging: Hulp bij het aankleden, wassen, eten en toiletgang. Deze ondersteuning richt zich op het behouden van persoonlijke hygiëne en waardigheid.
• Individuele begeleiding: Ondersteuning bij het structureren van de dag, het aanleren van vaardigheden om zelfredzamer te worden, het omgaan met psychische problemen of het onderhouden van sociale contacten. Dit kan thuis plaatsvinden, maar ook in de vorm van begeleiding naar afspraken of activiteiten.

2. Het bevorderen van maatschappelijke participatie: De WMO wil voorkomen dat mensen door hun beperkingen geïsoleerd raken. Daarom biedt de WMO ook ondersteuning gericht op deelname aan de maatschappij. Denk aan:

• Groepsgerichte dagbesteding: Het bieden van een zinvolle dagbesteding buiten de deur, gericht op het ontwikkelen en behouden van vaardigheden, sociale contacten en het voorkomen van eenzaamheid. Dagbesteding kan diverse vormen aannemen, zoals creatieve activiteiten, sport, of therapeutische programma’s.
• Vervoersvoorzieningen: Als iemand door een beperking niet zelfstandig gebruik kan maken van het openbaar vervoer, kan de WMO ondersteuning bieden in de vorm van aangepast vervoer, bijvoorbeeld een rolstoeltaxi of een regiotaxi. Dit maakt deelname aan maatschappelijke activiteiten mogelijk.
• Hulpmiddelen en woningaanpassingen: De WMO kan voorzien in hulpmiddelen zoals een rolstoel of een scootmobiel, maar ook in woningaanpassingen zoals een traplift of een aangepaste badkamer. Deze voorzieningen dragen bij aan een grotere zelfstandigheid en mobiliteit, waardoor deelname aan de maatschappij makkelijker wordt.

3. Beschermd wonen en opvang: In specifieke situaties biedt de WMO ook beschermd wonen of opvang aan mensen die vanwege hun beperkingen niet zelfstandig kunnen wonen en intensieve begeleiding nodig hebben. Dit valt weliswaar onder de WMO, maar is een meer specialistische vorm van ondersteuning.

Het is belangrijk om te beseffen dat de WMO maatwerk is. De precieze invulling van de ondersteuning is afhankelijk van de individuele situatie en behoeften van de persoon. Neem voor meer informatie contact op met het WMO-loket van uw gemeente.