Wat is de zorgplicht van de WMEBV?

Zorgplicht vanuit de WMEBV… Wat moet ik me daar nou bij voorstellen? Eerlijk gezegd, toen ik er voor het eerst over hoorde, dacht ik: “Nog zo’n afkorting, pff.” Maar weet je, eigenlijk vind ik het best wel… hoopvol. Echt. Stel je voor: vanaf januari 2025 (nou ja, hopelijk dan echt) moet de overheid digitale communicatie met ons, gewone burgers, serieus nemen. Moet!

Ik bedoel, hoe vaak sta je niet te balen omdat je wéér naar het gemeentehuis moet? Ik in ieder geval te vaak. Laatst nog, voor een stom formuliertje. Kon ik natuurlijk ook online regelen… dacht ik. Niet dus. Uren in de wacht, website die vastliep, je kent het wel. Frustrerend! En voor sommige mensen, zoals mijn oma die slecht ter been is, is het echt een hele onderneming om überhaupt daar te komen.

Dus ja, die zorgplicht… het geeft me een beetje het gevoel dat er eindelijk eens aan ons, de burgers, wordt gedacht. Dat er iemand heeft bedacht: hé, het is 2023 (bijna 2024, nou ja, je snapt me), we kunnen toch wel beter? Het is toch niet meer van deze tijd dat je voor elk wissewasje fysiek ergens naartoe moet?

Ik las ergens dat… wacht, ik weet de precieze cijfers niet meer, maar het was iets van een enorm percentage van de Nederlanders dat liever digitaal communiceert met de overheid. Logisch toch? Wie wil er nou in de rij staan als het ook vanuit je luie stoel kan?

Natuurlijk, het is nog even wachten tot 2025. En of het dan ook echt allemaal vlekkeloos werkt? Tja, dat is natuurlijk nog even afwachten. Maar het idee alleen al… dat geeft me een sprankje hoop. Een beetje zoals… nou ja, alsof je eindelijk die nieuwe bank krijgt waar je al zo lang op wacht. Je weet nog niet of ‘ie lekker zit, maar je hoopt het wel! En stiekem denk ik… misschien, heel misschien, wordt contact met de overheid dan eindelijk eens een beetje… normaal. Gewoon, zoals het hoort in deze tijd.