Wat gebeurt er als schuldeisers niet akkoord gaan?

Wat als schuldeisers roet in het eten gooien: Dwangakkoorden, Voorlopige Voorzieningen en Moratoria als Uitweg bij Schuldenregelingen

Schuldenproblematiek kan een verlammende invloed hebben op iemands leven. Gelukkig bestaan er mogelijkheden om met behulp van schuldhulpverlening een schuldenregeling te treffen en uiteindelijk schuldenvrij door het leven te gaan. Een cruciaal onderdeel van zo’n regeling is de overeenkomst met alle schuldeisers. Maar wat gebeurt er als één of meerdere schuldeisers weigeren akkoord te gaan met het voorgestelde plan? Is dan alles verloren? Gelukkig niet.

Hoewel het ideaal is dat alle schuldeisers instemmen, biedt de wetgeving opties om de schuldenregeling toch door te zetten, zelfs wanneer er weerstand is. In dat geval kan de schuldhulpverlener bij de rechtbank een aanvraag indienen voor een dwangakkoord, een voorlopige voorziening, of een moratorium. Deze juridische instrumenten zijn bedoeld om de schuldenaar te beschermen en een eerlijke en duurzame oplossing te forceren.

Het Dwangakkoord: Een meerderheid beslist voor de minderheid

Een dwangakkoord, ook wel akkoord onder dwang genoemd, is een middel om de schuldenregeling te laten doorgaan, zelfs als niet alle schuldeisers instemmen. De rechtbank kan het akkoord opleggen aan de weigerende schuldeisers, mits een meerderheid van de schuldeisers (in aantal en omvang van de schuld) wél heeft ingestemd. De rechtbank beoordeelt dan of het akkoord redelijk en billijk is, en of de weigerende schuldeisers onvoldoende reden hebben om te weigeren. Factoren die hierbij een rol spelen zijn onder andere de hoogte van het aangeboden percentage, de financiële situatie van de schuldenaar en de alternatieven voor de schuldeisers.

De Voorlopige Voorziening: Bescherming in afwachting van een definitieve regeling

Een voorlopige voorziening kan worden aangevraagd om de schuldenaar tijdelijk te beschermen tegen incasso-acties, terwijl de schuldhulpverlening in gang is gezet en de schuldenregeling wordt voorbereid. Deze voorziening kan bijvoorbeeld betekenen dat loonbeslag wordt opgeschort of dat er geen nieuwe incassomaatregelen mogen worden genomen. Het biedt rust en ruimte om een goede oplossing te vinden, zonder dat de situatie nog verder escaleert. De voorlopige voorziening is vaak een cruciale stap in het begin van de schuldhulpverlening.

Het Moratorium: Een tijdelijke adempauze

Een moratorium is een tijdelijke opschorting van de betalingsverplichtingen. Het geeft de schuldenaar de gelegenheid om de financiële situatie te stabiliseren en samen met de schuldhulpverlener een plan van aanpak te ontwikkelen. Gedurende het moratorium mogen schuldeisers geen incasso-acties ondernemen. Het moratorium is vaak een laatste redmiddel als de schuldenaar dreigt in een uitzichtloze situatie terecht te komen.

Bescherming tegen Incasso-acties: Een geruststellende gedachte

Een belangrijk aspect van deze juridische instrumenten is de bescherming tegen verdere incasso-acties. Zodra een dwangakkoord is goedgekeurd, een voorlopige voorziening is getroffen of een moratorium is verleend, mogen schuldeisers geen verdere stappen ondernemen om de schulden te innen. Dit betekent geen loonbeslag, geen huisbezoeken van incassobureaus en geen verdere rente- en kostenverhogingen. Dit biedt de schuldenaar de rust en de ruimte om zich te focussen op het saneren van de schulden en het bouwen aan een schuldenvrije toekomst.

Conclusie

Hoewel de instemming van alle schuldeisers wenselijk is, zijn er dus wel degelijk juridische mogelijkheden om een schuldenregeling door te zetten, zelfs als er obstakels zijn. Dwangakkoorden, voorlopige voorzieningen en moratoria bieden bescherming en de kans op een nieuwe start, zelfs als een of meer schuldeisers niet meewerken. Het is essentieel om bij schuldenproblematiek professionele hulp te zoeken, zodat de juiste strategie kan worden gekozen en de schuldenaar de beste kans heeft op een succesvolle schuldenregeling.