Wat als je als kind onterft bent?

Onterfd als kind… Stel je voor. Het overkomt je. Je ouders, weg. En dan… niets. Nou ja, bijna niets. Dat gevoel, hè? Alsof de grond onder je vandaan zakt. Ik kan me voorstellen hoe… leeg dat moet voelen. Alsof je niet erkend wordt, alsof je er niet toe deed.

Want laten we eerlijk zijn, een erfenis, het gaat niet alleen om het geld. Toch? Het gaat om… erkenning. Om een stukje geschiedenis, een stukje van hen dat je mee mag nemen.

Maar goed, adem in, adem uit. Want er is iets, een lichtpuntje. Iets wat ze ‘legitieme portie’ noemen. Het klinkt… officieel. Afstandelijk zelfs. Maar het is wel belangrijk. Heel belangrijk.

Het is een soort vangnet. Stel, je ouders hebben alles nagelaten aan, ik noem maar wat, de kattenopvang. Lief natuurlijk, die katjes… maar jij dan? Je eigen kind? Nou, dan heb je dus recht op die legitieme portie. Een wettelijk minimum van de erfenis. Ongeacht wat dat testament, hoe gek ook, zegt.

Een vriendin van mij, haar vader was een… aparte man, laten we het daarop houden. Hij had alles nagelaten aan een obscure vogelvereniging! Kan je het je voorstellen? Vogels! Zijn eigen dochter kreeg niks. Gelukkig wist ze van die legitieme portie. Ze moest er wel voor vechten, advocaten en zo, maar uiteindelijk… ze kreeg haar deel. Niet alles, maar toch.

Hoeveel dan precies? De helft van wat je zou krijgen als er geen testament was. Dus stel, je zou normaal 100.000 euro erven, dan heb je recht op 50.000, zelfs met dat rare testament. Ik zeg niet dat het makkelijk is, die informatie opzoeken, al die regeltjes… Pfff. Maar het is het waard. Check het dus. Echt. Voor jezelf. Want je verdient het.