Mag je meer dan 40 uur werken op contract?

Meer dan 40 uur werken op een tijdelijk contract… zucht. Het is zo’n dingetje, hè? Officieel mag het wel, ja, dat weet ik ook wel. Maar dat “overleg” waar ze het altijd over hebben? Tja. Een mailtje sturen is niet genoeg, nee hoor, het moet schriftelijk. Echt waar? Voelt een beetje… bureaucratisch, vind je niet? Alsof je toch al niet onzeker genoeg bent met zo’n tijdelijk contract.

Ik bedoel, je wilt toch gewoon je best doen? Niet meteen de lastige medewerker uithangen. Maar tegelijkertijd… 45 uur, 50 uur… Waar is de grens? Ik herinner me nog goed dat ik een keer een tijdelijk contract had bij een marketingbureau. Leuk werk, echt waar. Maar na een paar weken vroegen ze steeds vaker of ik “nog eventjes” kon blijven. Eventjes… dat liep al snel op tot een uur of tien extra per week! En ik durfde niks te zeggen, bang om mijn contract niet verlengd te zien. Herkenbaar, iemand?

Die schriftelijke bevestiging… Ik snap het ergens wel, hoor. Het is voor beide partijen duidelijker. Stel je voor, je baas zegt mondeling iets toe over overuren en komt dat later niet na. Dan sta je nergens. Ik heb ooit eens ergens gelezen dat – ik weet de precieze cijfers niet meer, sorry – maar dat een groot percentage van de conflicten op de werkvloer te maken heeft met onduidelijke afspraken. Zoiets.

Maar toch… het voelt zo… formeel. Een goed gesprek zou toch voldoende moeten zijn? Gewoon even normaal overleggen, menselijk met elkaar omgaan. Ik denk dat dat uiteindelijk voor iedereen beter is. Of zie ik dat nou verkeerd? Het is gewoon lastig, die balans vinden tussen je grenzen aangeven en een goede indruk maken. Zeker met een tijdelijk contract. Het is een beetje… een mijnenveld, soms.