Hoeveel leefgeld krijgen statushouders?

Leefgeld statushouders: een misverstand en de realiteit

De vraag hoeveel leefgeld statushouders ontvangen, roept vaak misverstanden op. De stelling dat alle statushouders wekelijks €14,87 ontvangen vanaf het moment van hun asielaanvraag is onjuist en vereist nuancering. Het bedrag van €14,87 per week, per 1 januari 2025 vastgesteld, betreft namelijk alleen de bijzondere bijstand voor asielzoekers die geen recht hebben op reguliere uitkeringen.

Het is cruciaal om onderscheid te maken tussen verschillende fases:

1. Asielprocedure: Tijdens de asielprocedure ontvangen asielzoekers een aantal verschillende uitkeringen, afhankelijk van hun situatie en de fase waarin zij zich bevinden. Deze uitkeringen dekken doorgaans de basisbehoeften, zoals voeding en huisvesting, maar het exacte bedrag varieert. Ze ontvangen geen enkele vorm van ‘leefgeld’ in de zin van een vast bedrag voor persoonlijke uitgaven. De verstrekte bedragen zijn gerelateerd aan de kosten van levensonderhoud in Nederland en worden regelmatig aangepast, maar zijn aanzienlijk complexer dan het genoemde bedrag van €14,87. De hoogte van de verstrekte bedragen is vaak gebonden aan de opvanglocatie en de vorm van opvang.

2. Statushouder: Wordt de asielaanvraag toegewezen, dan verkrijgt de persoon de status van statushouder. Op dat moment verandert de financiële situatie significant. Statushouders hebben in principe geen recht meer op het eerder genoemde bedrag van €14,87, maar moeten zelfstandig voorzien in hun levensonderhoud. Ze worden doorverwezen naar de reguliere sociale voorzieningen, zoals de bijstand, een uitkering op basis van werkloosheid of, als zij aan de voorwaarden voldoen, een participatie-uitkering. De hoogte van deze uitkeringen is afhankelijk van factoren zoals leeftijd, gezinssamenstelling en eventueel vermogen.

3. Bijzondere Bijstand: Het genoemde bedrag van €14,87 per week, met ingang van 1 januari 2025, is dus slechts van toepassing op een zeer specifieke groep asielzoekers die naast de reguliere voorzieningen in de asielprocedure toch nog een tekort aan middelen ervaren. Dit is een uitzondering en vormt geen representatieve weergave van de financiële situatie van de gemiddelde statushouder.

Conclusie: De financiële situatie van statushouders is gecompliceerd en varieert sterk afhankelijk van de fase van de asielprocedure en de toegang tot reguliere sociale voorzieningen. Het bedrag van €14,87 per week representeert slechts een minuscuul deel van de totale uitkeringsstructuur en is misleidend als algemene indicatie voor het leefgeld van statushouders. Een nauwkeurig beeld vereist een dieper duik in de complexe regelgeving rondom asielzoekers en sociale zekerheid in Nederland.