Hoe lang mag je werken op één dag?

Hoe lang mag je werken op één dag? Pfoe, die vraag… het voelt soms alsof die mij achtervolgt. Twaalf uur, zeggen ze. Maximaal twaalf uur per dag, zestig uur per week. Serieus? Zestig uur! Dat is… bijna een hele week werken in een week. Voelt als een eeuwigheid, weet je?

Ik herinner me nog die ene keer, tijdens mijn bijbaan in de zomer. Ik was jong en dacht, ach, ik kan wel wat uurtjes extra pakken. Uiteindelijk werkte ik bijna veertien uur, doodmoe natuurlijk. De hele dag voor de oven gestaan bij die pizzeria, de geur van pizza hangt nog steeds in mijn geheugen. Ik was echt helemaal leeg, als een uitgeknepen citroen. Nooit meer, dacht ik toen. Nooit meer zó hard werken. Maar goed, dat was toen.

Twaalf uur… ik weet niet hoor. Ik denk dat het voor veel mensen, voor mij in elk geval, gewoon teveel is. Je bent toch echt niet alleen maar een robot, of wel? Je hebt toch ook een leven buiten werk om? Vrienden zien? Een beetje tijd voor jezelf? Misschien even mediteren? Of een boek lezen? Dat moet je toch kunnen?

En dan die uitzonderingen… jongeren onder achttien. Logisch, natuurlijk. Die moeten nog groeien en leren, niet helemaal uitgeput raken. Zwangeren en pas bevallen vrouwen. Ook logisch. Hun lichaam heeft rust nodig, een heel nieuw leven groeit er toch in? Of is er net één geboren?

Mijn zus, die is verpleegster, die werkt vaak veel langer dan twaalf uur. Dat is verschrikkelijk. Overuren, weekenden, feestdagen… ik bewonder haar, echt. Maar ik zou het zelf niet kunnen. En dan die CAO’s… ik heb er geen idee van, ik raak er al in de war van de naam alleen. Gelukkig heb ik een redelijk normale baan, maar het is wel goed om te weten wat de regels zijn. Je moet toch voor jezelf opkomen, toch?