Welke zenuw gaat naar de blaas?

De complexe zenuwbesturing van je blaas: meer dan je denkt!

We denken er vaak niet over na, maar de controle over onze blaas is een ingewikkeld proces. Het is geen simpele aan/uit-schakelaar, maar eerder een fijn afgestemde samenspel tussen verschillende zenuwen die ervoor zorgen dat we op het juiste moment kunnen plassen en onze blaas kunnen vullen. In dit artikel duiken we in de specifieke zenuwen die verantwoordelijk zijn voor het aansturen van dit essentiële orgaan.

De blaas is niet autonoom; hij is afhankelijk van een complex netwerk van zenuwen dat signalen stuurt vanuit de hersenen en het ruggenmerg. Deze zenuwen behoren tot het autonome zenuwstelsel, dat onbewuste processen in ons lichaam reguleert. Binnen dit systeem zijn er twee belangrijke takken actief in de blaascontrole: het parasympathische en het sympathische zenuwstelsel.

Het parasympathische zenuwstelsel: de ‘plas’-regelaar

Het parasympathische zenuwstelsel is voornamelijk verantwoordelijk voor het stimuleren van de blaascontractie, wat nodig is voor het legen van de blaas. De cruciale zenuwen hiervoor ontspringen aan het sacrale deel van het ruggenmerg, het onderste gedeelte vlak boven het staartbeen. We noemen dit de sacrale parasympathische zenuwen. Deze zenuwen geven signalen door aan de blaaswand, waardoor de spieren samentrekken en de urine naar buiten wordt gedreven. Je kunt dit zien als de ‘go’-knop om te plassen.

Het sympathische zenuwstelsel: de ‘vulling’-regelaar

Daarnaast is het sympathische zenuwstelsel betrokken bij het vullen van de blaas. De zenuwen die hierbij een rol spelen, ontspringen aan het lumbale deel van het ruggenmerg, het gedeelte in de onderrug. We noemen dit de lumbale sympathische zenuwen. Deze zenuwen hebben twee belangrijke functies:

• Blaasontspanning: Ze zorgen ervoor dat de blaasspier zich ontspant, waardoor de blaas zich kan vullen met urine zonder dat er ongewenst druk ontstaat.
• Controle over de blaashals en urethra: Ze zorgen ervoor dat de blaashals (de overgang van de blaas naar de urinebuis) en de urethra (de urinebuis zelf) gesloten blijven, waardoor urine niet ongewild kan lekken.

Het samenspel tussen parasympathisch en sympathisch

De blaasfunctie is dus een dynamisch proces waarbij het parasympathische en sympathische zenuwstelsel constant met elkaar in evenwicht zijn. Tijdens de vullingsfase domineert de sympathische activiteit, waardoor de blaas ontspannen blijft en de urineweg gesloten. Wanneer de blaas vol is en het tijd is om te plassen, neemt de parasympathische activiteit toe en wordt de sympathische activiteit geremd. Dit zorgt voor contractie van de blaas en ontspanning van de blaashals en urethra, waardoor de urine de blaas kan verlaten.

Wat als het misgaat?

Beschadiging van deze zenuwen, bijvoorbeeld door een ongeval, een operatie of een neurologische aandoening, kan leiden tot blaasproblemen. Dit kan variëren van incontinentie (ongewild urineverlies) tot retentie (moeite met het legen van de blaas). In dergelijke gevallen is het belangrijk om een arts te raadplegen om de oorzaak van het probleem vast te stellen en een passende behandeling te vinden.

Kortom, de zenuwbesturing van de blaas is een complex en fascinerend systeem. Het begrijpen van de rol van de sacrale parasympathische en lumbale sympathische zenuwen is essentieel om de normale blaasfunctie te begrijpen en mogelijke problemen te kunnen herkennen en behandelen.

#Blaas #Urine #Zenuw