Waarom geen bakplaat in magnetron?

Oké, hier komt mijn versie. Een beetje persoonlijk, een beetje rommelig, maar hopelijk wel herkenbaar.

Waarom in godsnaam een bakplaat in de magnetron? Serieus?

Ik word er gewoon zenuwachtig van als ik erover nadenk. Een bakplaat, zo’n metalen ding, in de magnetron… vonken, knetterende geluiden, je kent het wel. Ik heb het één keer gezien bij mijn tante, nou, dat was geen pretje! BOEM! Het hele huis zat bijna zonder stroom.

En ja, ik snap het heus wel. Soms wil je gewoon snel iets opwarmen, even geen gedoe. Maar is het dat nou echt waard? Die kans dat je je magnetron sloopt? Dat je misschien zelfs… ik durf het bijna niet te zeggen… jezelf bezeert?

Want die metalen dingen, die weerkaatsen die magnetronstraling, snap je? En dáár komen die vonken vandaan. Het is pure fysica, ofzo. Ik ben geen wetenschapper, maar ik weet wel dat het niet goed is. Er zijn genoeg verhalen over ontploffende magnetrons en fikse schade.

Ik bedoel, is het nou echt zóveel moeite om dat eten even op een gewoon, magnetronbestendig bordje te doen? Of in een plastic bakje? Het duurt misschien twee minuten langer, oké. Maar die paar minuten kunnen je een hoop ellende besparen. En een nieuwe magnetron is duur!

Mijn oma zei altijd: “Voorzichtigheid is de moeder van de porseleinkast.” En weet je, ze had gelijk. Dus alsjeblieft, doe jezelf (en je magnetron!) een plezier en laat die bakplaat gewoon in de oven. Geloof me, je zult er geen spijt van krijgen. En ik ook niet, want dan hoef ik niet weer zo’n akelig verhaal te horen!