Hoe noem je een vergroot hart?

15 weergave

Een vergroot hart wordt dilaterende cardiomyopathie genoemd. In tegenstelling hieraan kenmerkt hypertrofische cardiomyopathie zich door een verdikte, stijve hartspier met een verkleinde hartkamer. Deze twee aandoeningen leiden beide tot hartfalen, maar via verschillende mechanismen.

Opmerking 0 leuk

Een vergroot hart: meer dan alleen een grotere pomp

Een vergroot hart, een beeld dat misschien direct associaties oproept met een krachtigere pomp, is in werkelijkheid vaak een teken van een ernstige aandoening: dilaterende cardiomyopathie (DCM). Het is cruciaal om te begrijpen dat ‘vergroot hart’ geen diagnose op zich is, maar een beschrijving van een anatomische afwijking die verschillende oorzaken kan hebben. Een vergroot hart betekent dat de hartkamers, de boezems en/of de kamers, groter zijn dan normaal. Dit leidt tot een verminderde pompkracht en uiteindelijk tot hartfalen.

In tegenstelling tot wat men zou verwachten, betekent een vergroot hart niet automatisch een sterker hart. Integendeel, bij DCM is de hartspier verzwakt en uitgezet. De hartkamers rekken uit, waardoor het hart minder efficiënt bloed kan rondpompen. Dit gebrek aan pompkracht heeft gevolgen voor het hele lichaam, wat leidt tot symptomen zoals kortademigheid, vermoeidheid, oedeem (vochtophoping) in de benen en enkels en duizeligheid.

Het is belangrijk om DCM te onderscheiden van hypertrofische cardiomyopathie (HCM). Bij HCM is het hart niet vergroot, maar juist verdikt. De hartspier is dan abnormaal dik en stijf, waardoor de hartkamers juist verkleind zijn. Ook HCM kan leiden tot hartfalen, maar via een ander mechanisme: de verdikking en stijfheid belemmeren de efficiënte vulling en lediging van de hartkamers.

De oorzaken van zowel DCM als HCM zijn divers. Genetische factoren spelen een belangrijke rol bij beide aandoeningen, maar ook factoren als hoge bloeddruk, hartklepafwijkingen, infecties (zoals myocarditis), alcoholmisbruik, chemotherapie, en bepaalde geneesmiddelen kunnen bijdragen aan het ontwikkelen van een vergrote of verdikte hartspier.

De diagnose van een vergroot hart wordt gesteld aan de hand van verschillende onderzoeken, waaronder een echocardiografie (een echo van het hart), een elektrocardiogram (ECG) en een MRI-scan van het hart. De behandeling is afhankelijk van de onderliggende oorzaak en de ernst van de aandoening en kan medicatie, implantatie van een ICD (implantable cardioverter defibrillator) of een harttransplantatie omvatten.

Kortom, een “vergroot hart” is geen diagnose, maar een symptoom dat wijst op een mogelijke ernstige hartaandoening, zoals dilaterende cardiomyopathie. Het is van essentieel belang om bij vermoeden van een vergroot hart medisch advies in te winnen voor een correcte diagnose en een passende behandeling.

#Hart #Orgaan #Vergroot