Heeft Spanje twee talen?

Heeft Spanje twee talen? Een kwestie van perspectief

De vraag of Spanje twee talen heeft, is een vereenvoudiging die de complexe taalkundige realiteit van het land niet recht doet. Het antwoord is zowel ja als nee, afhankelijk van het perspectief. Officieel is het Castiliaans, beter bekend als Spaans, de enige officiële staatstaal van Spanje. Dit betekent dat het Spaans in alle officiële contexten, van wetgeving tot overheidscommunicatie, gebruikt wordt en overal in het land begrepen dient te worden.

Echter, te stellen dat Spanje slechts één taal heeft, negeert de rijke taalkundige diversiteit binnen de Spaanse staat. Vier andere talen, naast het Aranees Occitaans, genieten een officiële co-officiële status in hun respectievelijke autonome regio’s: Catalaans/Valenciaans, Galicisch, Baskisch en Aranees Occitaans. Deze co-officiële status verleent deze talen een wettelijke erkenning en bescherming, wat resulteert in hun gebruik in onderwijs, administratie en publieke diensten binnen hun geografische gebied.

Het verschil tussen “officiële taal” en “co-officiële taal” is cruciaal. Terwijl Spaans de enige officiële taal is voor het hele land, hebben de co-officiële talen een gelijkwaardige status binnen hun regio. Dit betekent dat bijvoorbeeld in Catalonië zowel Catalaans als Spaans officieel gebruikt worden. De inwoners van Catalonië kunnen, afhankelijk van de context, kiezen tussen beide talen. Dit geldt ook voor Galicië (Galicisch en Spaans), het Baskenland (Baskisch en Spaans), en de Val d’Aran (Aranees Occitaans en Spaans).

De vitaliteit van deze co-officiële talen is onmiskenbaar. Ze hebben een rijke literatuur, worden gebruikt in de media, en vormen een integraal onderdeel van de regionale identiteit. Het onderscheid tussen Catalaans en Valenciaans is daarbij een politieke kwestie, waarbij beide varianten van dezelfde taal worden beschouwd, met slechts kleine dialectale verschillen.

Kortom, terwijl Spaans de enige officiële staatstaal van Spanje is, beschikt het land over een aanzienlijke linguïstische diversiteit. De vraag of Spanje twee talen heeft is dus te simplistisch. Het bezit een rijke mix van een nationale taal en regionale co-officiële talen, elk met hun eigen rijke geschiedenis en culturele betekenis. Een accurate beschrijving zou spreken van een meertalig Spanje, waar Spaans de overkoepelende staatstaal is, maar waar andere talen een even belangrijke rol spelen in hun respectievelijke regio’s.