Wat zijn positieve woorden?

Positieve woorden… Wat zijn dat nou eigenlijk precies? Ik bedoel, je hebt “warmhartig”. Prachtig woord toch? Zo… tja, warm. Alsof je een kop warme chocolademelk vast hebt op een koude dag. Weet je? Dat gevoel. Of “weergaloos”. Dat klinkt zo… groots! Alsof iets echt uniek is. En “wonderbaarlijk” natuurlijk, wie houdt er nou niet van wonderen?

Het grappige is, ik merk dat ik zelf ook naar die woorden grijp als ik me goed voel. Het is een soort… positieve spiraal denk ik? Alsof die woorden de vrolijkheid versterken. Laatst nog, mijn buurvrouw bakte een taart voor me. En hoe beschreef ik die? Weergaloos! Misschien een beetje overdreven, haha. Maar het was wél echt een lekkere taart.

Die woorden, ze geven gewoon… een sprankeling aan het leven. En laten we eerlijk zijn, wie kan daar nou geen extra dosis van gebruiken in deze tijden? Ik in ieder geval wel. Sommige positieve woorden voelen wel wat… oppervlakkiger. “Welgesteld” bijvoorbeeld. Prima woord hoor, maar het raakt me niet echt. Te materialistisch. Geeft mij meer het beeld van een dikke portemonnee dan van echt geluk.

Maar “wijs” daarentegen… dat is een ander verhaal. Mijn opa, die was wijs. Hij wist altijd raad, had altijd een goed verhaal. En als hij iets zei, dan luisterde je. Dat woord, “wijs”, daar zit zoveel… diepgang in. Zoveel levenservaring. Het doet me denken aan hem, en aan al die waardevolle lessen die hij me geleerd heeft. En dat is toch wonderbaarlijk? Dat een simpel woord zoveel kan oproepen?