Wat zijn 8 signalen dat hij verliefd op je is?

0 weergave

Oh, jeetje, verliefdheid! Ik vind het zon heerlijk gevoel. Ik denk dat als hij écht nieuwsgierig is naar je, dus niet alleen oppervlakkig, maar oprecht wil weten wie je bent, dat een groot teken is. En dat hij zich kwetsbaar durft op te stellen, dat vind ik zó belangrijk. Als hij dat doet, laat hij je echt binnen en dat is, in mijn ogen, super romantisch! Dat hij er voor je is, spreekt eigenlijk voor zich, toch? En dat hij graag met je lacht, tja, wie wil dat nou niet?

Opmerking 0 leuk

Verliefdheid…zucht. Het is zo’n rollercoaster, hè? Die vlinders, de onzekerheid, maar ook die overweldigende warmte. Acht signalen? Pff, volgens mij zijn er wel duizend, of geen. Het is zo persoonlijk. Maar goed, waar ik echt op let…

Kijk, neem nou nieuwsgierigheid. Niet zo’n “wat doe je voor werk?”-nieuwsgierigheid, maar écht. Dat hij wil weten wat je dromen zijn, waar je bang voor bent, wat je ’s nachts wakker houdt. Zoals die keer dat Thomas, mijn ex, me vroeg naar mijn oma. Ik had het over haar kookkunst gehad, niks bijzonders eigenlijk. Maar hij vroeg door. Blijkbaar had hij zelf zijn oma net verloren. Dat soort gesprekken… Die blijven je bij. Denk je niet?

En kwetsbaarheid. O, man. Dat vind ik zo ontzettend aantrekkelijk. Durft hij zijn muren te laten zakken? Vertelt hij over zijn angsten, zijn onzekerheden? Ik herinner me nog dat Mark, een jongen die ik datete, vertelde over zijn faalangst. Hij stond op het punt een grote presentatie te geven en was zó zenuwachtig. Hij beefde gewoon! Op dat moment was ik echt verkocht. Zo puur, zo echt.

En natuurlijk… dat hij er voor je is. Lijkt een open deur, maar toch. Is hij er als het even niet zo lekker gaat? Niet met oplossingen, gewoon… er zijn. Een luisterend oor, een warme knuffel. Ik was een keer echt in paniek, door een probleem op mijn werk, en David (weet je nog, die met die rode auto?) kwam midden in de nacht helemaal naar me toe gereden. Gewoon, om er te zijn. Dat zegt toch alles?

Lachen… tja. Dat is belangrijk, toch? Dat je samen lol kunt hebben, gekke bekken kunt trekken, slappe grappen kunt maken. Ik bedoel, met wie wil je liever je leven delen: een chagrijn of iemand die je aan het lachen maakt? Ik weet wel wat ik kies! En ik heb het dan niet over van die oppervlakkige humor, maar echt samen kunnen lachen om de absurditeit van het leven, om jezelf, om alles.

De andere vier signalen… Ik weet het eerlijk gezegd niet meer precies. Maar deze, deze zijn voor mij echt key. Het zijn misschien geen wetenschappelijke bewijzen, geen statistieken, maar…het is wat ik voel. En uiteindelijk, is dat niet waar het om draait?