Wat zeg je als je je moet voorstellen?

Wat zeg je nou eigenlijk als je je moet voorstellen? Pff, dat vind ik altijd zo’n ding. Je staat daar, alle ogen op jou gericht, en je hersenen doen ineens net alsof ze op vakantie zijn. Totaal leeg.

Ik probeer altijd een beetje mezelf te zijn, weet je? Niet zo’n stijf, formeel verhaal opdreunen. Dat klinkt toch zo…saai? Dus ik vertel vaak over mijn fotografie. Die intense focus, dat moment dat je door de zoeker kijkt en de wereld even stilstaat… dat is gewoon pure magie. Laatst nog, een foto van een dauwdruppel op een spinnenweb, zó klein, maar zó perfect. Die emotie, wil ik overbrengen.

Of ik vertel over mijn tuin. Ach, mijn tuin. Een ramp eigenlijk, soms. Ik ben echt een kluns met planten, geloof me. Twee jaar geleden plantte ik met zoveel enthousiasme pompoenen. Komt er uiteindelijk één piepklein ding uit, zo groot als mijn hand. Maar wat een triomf voelde dat! Een kleine, oranje overwinning tegen de natuurkrachten. Het punt is, ik wil laten zien dat ik dingen met passie doe, ook al lukt het niet altijd even goed.

Want dat is wat ik ook in mijn werk wil stoppen, die energie, dat enthousiasme. Niet alleen maar cijfers en deadlines, maar ook de lol, de voldoening. En hopelijk, na mijn voorstelrondje, zien ze dat ook. Anders moet ik wel meer pompoenen gaan planten, voor mijn zelfvertrouwen, haha!