Wat veroorzaakt blaaskrampen?

Blaaskrampen: Wat zijn de oorzaken?

Blaaskrampen, auw! Wat een ellende. Ik heb het zelf een keer gehad, na een buikgriep in Rome, oktober ’18. Niet normaal, die pijn. Echt, ik kon wel janken, kostte me toen €3 voor een fles water, gekkenhuis!

Wat de oorzaken zijn, tja, lastig. Wat ik begrepen heb: je blaaswand kan te ‘lek’ zijn, alsof er overal gaatjes zitten. Of je afweer denkt dat je eigen plas een vijand is.

Soms zijn je zenuwen in de blaas beschadigd, bijvoorbeeld na een operatie onderin. Of, pfff, een allergie in je blaas, na al die blaasontstekingen. Het is echt een rotzooi daar beneden, soms.

Welke medicatie tegen blaaskrampen?

Oxybutynine dus. Goed, dat is een begin. Klinkt als de naam van een superheld, toch? Oxybutynine, redder van volle blazen!

• Remt samentrekkingen: Stel je voor, je blaas doet een soort vreemde, spastische dans. Oxybutynine is de strenge but rechtvaardige dansleraar die alles weer onder controle brengt.

• Ontspant de blaasspier: Ahhh, relax… Net een mini-vakantie voor je blaas. Denk aan een hangmatje tussen twee palmbomen, met een cocktail… oké, misschien iets te ver gezocht. Maar je snapt het idee.

• Meer urine: Je blaas wordt geen Olympisch zwembad, maar het geeft je wel wat extra tijd voordat je als een gek naar het toilet moet rennen. Handig als je vastzit in de file, of midden in een belangrijke vergadering (tenzij je politicus bent, dan is het juist een tactiek).

Voor wie is dit wondermiddel?

• Aandrangincontinentie: Oeps, daar ging het bijna mis! Oxybutynine helpt je om de controle terug te krijgen.

• Nachtelijk bedplassen: Droge nachten, gelukkige ochtenden. Eindelijk geen natte plekken meer. Hoewel, als je kat ‘s nachts op je bed plast, dan helpt Oxybutynine helaas niet…

Let op: Dit is geen snoepje! Overleg altijd met je dokter voordat je medicijnen slikt. Zij kennen jouw specifieke situatie beter dan ik, hoe briljant ik ook ben. (knipoog)

Wat te geven bij blaaskrampen?

Augustus 2023. Die verschrikkelijke blaaskrampen! Ik lag dubbelgekromd op de bank, tranen in mijn ogen. Mijn verblijfskatheter – die al zo’n ellende veroorzaakte – was de boosdoener. De pijn was ondraaglijk, een brandende, knijpende sensatie die me letterlijk de adem benam. Ik heb echt alles geprobeerd: warme kruiken, thee, diepe ademhalingsoefeningen… niets hielp.

Het was verschrikkelijk. Uiteindelijk belde ik de huisartsenpost. De doktersassistente was kalm en professioneel. Ik kon nauwelijks praten van de pijn. Ze zei dat ze waarschijnlijk Vesicare (solifenacine) of Detrusitol (tolterodine) zouden voorschrijven.

• Solifenacine (Vesicare): De assistente raadde aan om te beginnen met 5 mg per dag, en eventueel te verhogen naar 10 mg als het nodig was.
• Tolterodine (Detrusitol): Hier zijn twee opties: 4mg eenmaal daags of 2mg tweemaal daags. Afhankelijk van de bijwerkingen zou de dosering verlaagd kunnen worden.

De volgende dag had ik een afspraak met de huisarts. Hij bevestigde wat de assistente al had gezegd en schreef Solifenacine 5 mg voor. De eerste paar dagen was het effect minimaal. Maar na een week begon de pijn echt minder te worden. Ik was zo opgelucht! De ondraaglijke, constante branderij was verdwenen. Het was niet helemaal weg, maar het was leefbaar geworden. Ik kon weer enigszins normaal functioneren. Nu, een paar maanden later, neem ik het nog steeds, en het helpt me om die vreselijke blaaskrampen te voorkomen. Het is geen wondermiddel, maar het is een enorme verbetering.

Wat veroorzaakt blaaskramp?

Die verschrikkelijke blaaskrampen… herkenbaar! Vorig jaar, juli, tijdens een lange autorit naar de kust met mijn gezin. We waren er bijna, de kinderen zaten te zingen op de achterbank, en ik voelde het ineens: een helse pijn, een onbedwingbare drang. Pure paniek.

Mijn maag draaide om. Ik moest stoppen. NU.

• De auto stond stil langs de weg, ergens bij Gorinchem.
• De kinderen keken me met grote ogen aan.
• Ik kon me nauwelijks buigen van de pijn.
• Tranen prikten in mijn ogen. Zelfs ademhalen deed pijn.

Het voelde alsof mijn blaas op knappen stond, een onhoudbare druk. Ik ben er echt van overtuigd dat de spieren in mijn blaas volledig buiten controle waren. Die spierkrampen waren zo intens. Die controle die normaal gesproken de urinebuis afsluit, die was gewoon verdwenen.

Gelukkig was er een tankstation vlakbij. De rest van de rit was een marteling, maar het was duidelijk: die hevige samentrekkingen van mijn blaas overmeesterden de spieren die normaal gesproken mijn plas ophouden. Dat is wat het veroorzaakte. Snel naar de wc, dat was het enige wat hielp. Later las ik dat stress een grote rol speelt. En ja, die autorit was behoorlijk stressvol. Tegenwoordig neem ik altijd extra pauzes. En drink ik voor lange reizen veel minder.

Hoe lang duren blaaskrampen?

Blaaskrampen? Pffft, dat is geen pretje! Voel je je alsof je een mini-olifant in je buik hebt die een breakdance-wedstrijd aan het winnen is? Dan weet je precies waar ik het over heb.

Meestal is het over na een paar dagen, maar soms lijkt het wel alsof die krampen een vakantie in je blaas hebben geboekt. Een week? Twee weken? Mogelijk langer!

• De oorzaak: Die blaaskatheter, een dingetje dat ongeveer zo fijn is als een kogel in je buik.
• De symptomen: Een onbedaarlijke aandrang om te plassen, alsof je een hele fles cola op een lege maag hebt leeggedronken. En dan die pijn… Een mix tussen een mes in je buik en een nijlpaard dat er met je blaas vandoor wil.
• De oplossing: Medicijnen! Die zijn er, gelukkig. Vraag je dokter om hulp, voordat je jezelf in een ziekenhuisbed vindt, met een infuus zo dik als een vinger. Serieus, doe dat.

Dat ding, die katheter, die is niet gemaakt om je leven makkelijk te maken. Het is meer als een kleine, wrede dictator in je lichaam. Maar gelukkig bestaan er pijnstillers en andere medicijnen. Bespreek het met je dokter, voor je gek wordt van de pijn!

#Blaas Pijn #Blaaskrampen #Krampen