Wat moet je als eerst doen na je ontslag?

3 weergave

Ontslagen worden... bah, wat een klap. Eerst even diep ademhalen. Dan zou ik, persoonlijk, nadat de stof is neergedaald, de brief grondig bestuderen. Hoger beroep of cassatie? Dat hangt af van de reden van ontslag en mijn eigen overtuiging. Maar eerlijk gezegd, tegelijkertijd zou ik al sollicitaties versturen. Die onzekerheid is vreselijk, en een nieuwe baan geeft me weer grip op mijn leven. De juridische strijd is belangrijk, maar mijn toekomst niet op pauze zetten, dat is prioriteit nummer één.

Opmerking 0 leuk

Ontslagen… Man, wat een rotgevoel. Alsof de grond onder je voeten vandaan geslagen wordt. Die eerste paar uur… ik weet nog hoe ik toen ontslagen werd bij die bakkerij, ik kon alleen maar staren naar de brief. Leeg. Net als mijn bankrekening straks, schoot het door mijn hoofd. Bah. Eerst maar eens een kop sterke koffie, denk ik dan. En chocola. Heel veel chocola.

Na die eerste shock, die verdoving… tja, dan moet je toch aan de bak. Die brief. Ja, die ellendige brief. Die moet je natuurlijk goed doorspitten. Staat er überhaupt een reden in? Bij mij stond er destijds “bedrijfseconomische redenen”, zo vaag. Wat moet je daar nou mee? Cassatie, hoger beroep… Ik weet nog dat ik toen helemaal geen idee had wat ik moest doen. Uiteindelijk heb ik het maar laten zitten, ik had de energie niet. Misschien dom, maar ja.

Maar goed, tegelijkertijd… werk zoeken! Die onzekerheid, die knagende twijfel… vreselijk. Ik herinner me die slapeloze nachten, piekeren over de toekomst. Hoe ga ik de huur betalen? Wat als ik niks vind? Die angst, die wil je zo snel mogelijk weg hebben. Dus solliciteren, solliciteren, solliciteren. Al is het maar om jezelf af te leiden en het gevoel te hebben dat je íéts doet. Want eerlijk, die juridische molen, daar ben je zo een jaar mee bezig. En je leven staat stil. Een nieuwe baan, dat geeft je weer een beetje houvast. Een toekomstperspectief. Dat is toch waar het uiteindelijk om draait? Niet om die paar centen die je misschien nog krijgt na een ellenlange rechtszaak. Tenminste, dat was mijn ervaring. Misschien is het anders als je echt onterecht ontslagen bent, ik weet het niet. Maar voor mij was die nieuwe start, dat nieuwe begin, veel belangrijker. Veel, veel belangrijker.