Wat is een gezonde poepkleur?

Oké, even serieus… poep. Iedereen doet het, toch? Maar hoe vaak sta je er nou echt bij stil? Ik in ieder geval niet, totdat… nou ja, laten we zeggen dat ik een keer een kleur zag die me toch een beetje aan het denken zette. Sindsdien ben ik toch wat bewuster geworden van wat er in de pot belandt.

Dus, die perfecte drol. Die is, hoe zal ik het zeggen, chocoladebruin. Echt, denk aan een lekkere reep melkchocolade. Niet te donker, niet te licht. Gewoon… bruin. Als een baby’tje in een reclame voor luiers, haha!

En de vorm? Tja, worstvormig, zeggen ze. Maar eerlijk? Soms lijkt het bij mij meer op een hoopje… nou ja, je snapt het wel. En andere keren is het weer een lange slang. Ik neem aan dat dat allemaal binnen de variatie valt, toch? Anders moet ik me misschien toch zorgen gaan maken.

Dan de consistentie. Smeuïg, makkelijk door te spoelen. Dat klinkt ideaal, toch? Zo van, plop en weg. Geen gedoe, geen geploeter. Maar wat als het nou… anders is? Wat als het, ik zeg maar wat, blijft plakken? Of juist keihard is, als van die kleine konijnenkeuteltjes? Iets wat ik me dus afvraag, is er zoiets als een “te” smeuïg? Want soms… nou ja, laat ik het maar niet te gedetailleerd maken.

Weet je, ik las laatst ergens – ik weet niet meer precies waar, misschien op Instagram of zo – dat de gemiddelde persoon, hou je vast, in zijn leven zo’n 9000 kilo poept! 9000 KILO! Dat is echt bizar veel, of niet? Dus dan kan het toch geen kwaad om er af en toe eens bij stil te staan, bij die bruine berg die we allemaal produceren. En als het nou eens geen chocoladebruin is? Tja, dan is het misschien tijd om even langs de dokter te gaan. Just in case. Je weet maar nooit.