Hoe weet je of je een darmobstructie hebt?

Hoe weet je of je een darmobstructie hebt? Oei, dat is een vraag die me echt aan het denken zet. Een darmobstructie… alleen al het woord klinkt vreselijk, hè? Ik bedoel, stel je voor: die verschrikkelijke krampen, alsof je inwendig wordt aangevallen door kleine, boze beestjes. En dan het overgeven… Ach, ik moest er zelf laatst ook bijna aan geloven, na die vreselijke maaltijd met die rare paddestoelen. Gelukkig bleek het ‘maar’ een flinke maaggriep, maar die angst… die blijft hangen.

Je weet wel, die harde, opgeblazen buik die je voelt. Alsof je een skippybal hebt ingeslikt. En dan die constante, ondraaglijke pijn. Ik herinner me nog een vriendin van me, die er echt vreselijk ziek van was. Dagenlang in het ziekenhuis, met die infusen. Toen dacht ik pas echt: “O jee, dat wil ik absolutief niet meemaken.” En de constipatie? Bah! Dat is al verschrikkelijk op zichzelf, laat staan als het een teken is van iets veel ernstigers.

Zou je er dan niet alles aan doen om het te voorkomen? Of in ieder geval, snel actie te ondernemen als je het vermoedt? Ik denk het wel. Want serieus, zo’n obstructie is geen grapje. Ik heb ergens gelezen, dat – en corrigeer me als ik het mis heb – bijna 1 op de 10 mensen er in hun leven mee te maken krijgt. Best veel dus! (Maar dat zijn natuurlijk alleen statistieken, geen garantie natuurlijk!)

Dus als je die verschrikkelijke krampen hebt, samen met misselijkheid, braken, en een opgeblazen buik… en je hebt geen ontlasting meer gehad, ja dan moet je echt, echt naar de dokter rennen. Niet twijfelen, geen “ach, het gaat wel weer over” denken. Je gezondheid is te belangrijk. En weet je, soms is het beter om voor de zekerheid even langs te gaan, dan achteraf spijt te hebben. Geloof me, dat heb ik mezelf wel geleerd!