Hoe te reageren op een aansprakelijkstelling?

Oei, een aansprakelijkstelling… Mijn hart bonkte in mijn keel toen ik die envelop zag. Een aansprakelijkstelling! Net als die keer met de hond van de buren, die in mijn tuin zijn behoefte deed… Toen was het ook een hele stress. Maar goed, je kunt het natuurlijk niet gewoon laten liggen, toch? Nee, dat niet.

Dus, eerste reactie? Ik heb meteen een bevestiging gestuurd. Gewoon, een simpel mailtje: “Brief ontvangen, dank u.” Geen gekke dingen, geen excuses. Zeker geen schuldbekentenis! Nee joh, dat doe ik niet. Alsof ik ineens alles moet toegeven.

Een neutrale toon, dat was mijn plan. Rustig blijven, heel belangrijk. Want, weet je, paniek helpt je helemaal nergens. Herinner je je die keer met de verkeerde factuur? Toen raakte ik helemaal in de stress, en dat hielp helemaal niets. Deze keer doe ik het anders.

Ik wil alles eerst goed bekijken, alle details. Precies weten wat er aan de hand is. Zoals die buurvrouw met haar rozenstruiken… ze beweerde dat ik er een kapot had gemaakt, maar toen bleek de storm de echte schuldige. Alle feiten op een rij, dan pas kan ik reageren, vind ik. Misschien is het helemaal niet zo erg als het lijkt? Of misschien toch wel… Ach, ik weet het nog niet.

Het kost tijd en energie, dit hele gedoe. Stress is er zeker, maar paniek, nee. Paniek is echt nergens voor nodig. Ik ga dit oplossen. Stap voor stap. Eerst die feiten verzamelen. Dan zien we wel verder. Ik ben sterk, ik kom hier wel doorheen. En anders, dan zoek ik hulp. Want dat mag ook.