Hoe spreek je een groep mensen aan?

Pff, “Geachte dames en heren”… Ik weet niet, het klinkt zo… stoffig. Alsof ik een speech uit de vorige eeuw opdreun. Wie praat er nou zo? Tenminste, ik niet. Ik probeer altijd even te voelen wie er voor me zit. Sta ik voor zo’n deftig bestuur, in pak, serieuze gezichten? Dan glijdt er nog wel eens een “Geachte bestuursleden” uit m’n mond. Maar eerlijk gezegd, het voelt nog steeds een beetje… stijf.

Laatst nog, bij zo’n vergadering over… nou ja, maakt niet uit waarover. Iedereen keek zo serieus. Ik begon met dat hele “Geachte…” gedoe, en zag meteen een paar wenkbrauwen omhooggaan. Voelde me net een robot.

Maar goed, heel anders is het als ik bijvoorbeeld voor onze vrijwilligersgroep sta. Die ken ik allemaal! Dan is het gewoon “Goedemorgen allemaal!” of “Hé toppers!”. Of, als het ‘s avonds is, gewoon een simpel “Goedenavond!”. Dat voelt zoveel warmer, zoveel echter. Stel je voor dat ik daar met “Geachte dames en heren” zou beginnen… Ik zie de blikken al voor me!

En dan heb je natuurlijk ook nog die momenten dat je echt geen idee hebt. Een mix van bekenden en onbekenden. Wat doe je dan? Ik heb wel eens zoiets geprobeerd als “Hallo iedereen,” met een beetje een nerveuze lach erachteraan. Werkt best oké, denk ik? Of niet? Ik weet het eigenlijk ook niet altijd zeker. Het is gewoon… lastig soms. Je wil niemand beledigen, maar je wilt ook jezelf blijven. Snappen jullie wat ik bedoel?