Hoe krijg ik mijn VO2 max omhoog?

Hoe krijg ik mijn VO2 max omhoog? Pff, dat is een vraag die me al maanden achtervolgt! Alsof die VO2 max een soort onzichtbare berg is die ik moet beklimmen. En eerlijk gezegd? Soms voel ik me echt klein bij de gedachte. Maar ik ben wel echt vooruit gegaan, hoor!

Intervaltraining, dat is mijn ding geworden. Die korte, intense sprints… jeetje, het voelt soms alsof mijn longen eruit willen knallen! Zo’n heftig gevoel. Alsof ik een marathon loop… maar dan in vijf minuten. En dan die rustmomenten ertussen; een kleine, welverdiende adempauze. Ik doe zelf 4-2 intervallen, soms ren ik, soms fiets ik. Afhankelijk van hoe mijn lijf zich voelt, want ja, je moet wel naar jezelf luisteren.

Laatst nog, ik wilde te veel, te hard gaan. Dacht: “Kom op, nog één sprintje!” En toen? Kreeg ik echt de hik. De dag erna voelde ik me compleet kapot, alsof een vrachtwagen over me heen was gereden. Dus ja, gevolgtrekking: niet overdrijven. Het is geen sprint, hé, het is een marathon. Langzaam, maar zeker. En eigenlijk wel een beetje grappig; ik probeer mijn VO2 max te verbeteren door… heel veel te trainen. Ironic, right?

Maar… die voldoening! Als ik dan toch weer een beetje harder kan rennen dan de vorige keer, of als ik die heuvel opfiets zonder te stoppen… dan voel ik me echt sterk. Onverslaanbaar bijna! Dat moment, daar doe ik het voor. Het is niet alleen die getallen, die VO2 max, het is het gevoel van progressie, van je eigen grenzen verleggen. En weet je, ik las ergens dat een verbetering van 10% al enorm is. Tien procent! Dat klinkt best wel haalbaar, toch? Misschien probeer ik het eens met 6-3 intervallen. We zullen zien! Dit is het leven, een experiment per keer!